Episode 02สักวัน
429 Words
เหตุการณ์เมื่อครู่ ที่ฉันมีอะไรกับรุ่นพี่ชื่อซันที่ห้องน้ำร้างหลังมหาวิทยาลัย เขาอยู่ ปี4 เป็นหนุ่มฮ๊อตของโรงเรียน และที่สำคัญเขาคือแฟนของ จิน ลูกสาวของแม่เลี้ยงฉัน ฉันกับพี่ซันแอบมีอะไรกันหลายครั้งโดยที่จินไม่รู้ ถ้ารู้คงอกแตกตาย หึ...!!
หลังจากมีอะไรกันเสร็จฉันกับพี่ซันก็แยกย้ายกัน
"ริน มึงไปไหนมากูตามหามึงแทบจะทั่วมหาลัยอยู่แล้ว" แอมเพื่อนสนิทของฉันเพียงคนเดียวทักขึ้น
ฉันไม่ตอบอะไรแค่ยักคิ้วให้แอมไปทีหนึ่งมันก็พอจะรู้แล้วแหละว่าฉันไปทำอะไรมา
"ใคร มึงไปเอากับใคร?"
"พี่ซัน"
"ว๊าว..อีกแล้วหรอวะ ดูท่าพี่ซันจะติดใจมึงนะเนี้ย"
"คงงั้น รอบนี้ให้เงินกูตั้งหมื่น"
"นี่ถ้าอีพี่จินมันรู้ว่าผัวมันแอบมาซื้อมึงกินมันจะไม่เป็นบ้าตายหรอวะ"
"นั่นแหละที่กูต้องการ" ฉันพูดน้ำเสียงเรียบๆสีหน้าเย็นชา
"ไปเรียนกันเถอะมึง"
"อื้ม..!!"
ฉันกับแอมรู้จักกันตั้งแต่สมัยเรียนประถม...เราสองคนสนิทกันมาก แอมมันก็ขายตัวแบบฉันนี่แหละเราถึงคบกันแค่สองคนไง ไม่มีเพื่อนเลย ที่แอมมันต้องมาขายตัวเป็นเพราะบ้านมันล้มละลาย
เรื่องที่ฉันกับเเอมขายตัวพวกคนในมหาวิทยาลัยรู้กันดี สงสัยใช่ไหมละว่าคนรู้เยอะขนาดนี้ทำไมเราสองคนถึงไม่โดนไล่ออก เพราะแอมมันเป็นเด็กเลี้ยงของเจ้าของมหาวิทยาลัยนี้ไง ฉันกับมันถึงยังเรียนต่อได้มาจนถึงทุกวันนี้
หลังจากเรียนเสร็จถึงเวลากลับบ้าน
"ไปเที่ยวกันไหมรินคืนนี้"
"อื้อ ไป"
"ที่ผับyคืนนี้สี่ทุ่มเดี๋ยวกูไปรับมึงที่คอนโด"
ตั้งแต่ฉันขายตัวฉันก็ไม่กลับไปเหยียบบ้านหลังนั้นอีกเลย...บ้านที่ฉันเคยอยู่มาตั้งแต่เกิด
"ริน ริน มึงดูนั้นสิ!!" แอมชี้ให้ฉันดูคู่รักคู่หนึ่ง เป็นคู่รักที่มีแต่คนอิจฉา เขาสองคนกำลังนั่งจู้จี้กันตรงโต๊ะมุมประจำของเขานั้นแหละ สองคนนั้นคือพี่ซันกับจิน หึ...หลายคนที่อิจฉาเขาสองคน แต่ฉันไม่อิจฉาเลยสักนิด ออกจะสมเพชด้วยซ้ำ
"ผีเน่ากับโลงผุ" ฉันพูดหน้าตาย
"ใช่ มึงพูดถูก"
สักวันฉันจะทำให้มันสองแม่ลูกได้รับรู้ว่าการโดนแย่งทุกอย่างไปมันเป็นยังไง
- Writer
