รอนน์ทำท่าว่ายังไม่อิ่ม ดาหลาห้าม หากมือเรียวของหล่อนก็ลูบไล้อยู่กับแผงอกกว้าง เนื้อตัวของรอนน์มันเลื่อมไปด้วยสายเหงื่อ เขามีกลิ่นกายของผู้ชายในแบบที่ดาหลาแอบโหยหามาตลอด มันคือกลิ่นเหงื่อที่ซ่านซึมออกมาผสานผสมกับกลิ่นฟีโรโมน เป็นความหอมรัญจวนที่สามารถปลุกเร้าอารมณ์กระสันให้พลุ่งพล่าน แตกต่างไปจากกลิ่นน้ำหอมที่ตะวันผู้เป็นสามีของหล่อนชอบใช้
“ผมต้องการคุณ... อีกครั้งนะครับ”
รอนน์ขอตรงๆ พร้อมกับแทรกกายหนาเข้ามาอยู่ระหว่างง่ามขาของดาหลาที่เปิดรับด้วยความเต็มใจ
ก่อนที่หล่อนจะพริ้มตา ริมฝีปากห่อเป็นรูปตัวโออีกครั้ง เมื่อความใหญ่โตของรอนน์เติมเต็มเข้ามาอย่างล้ำลึก ความแข็งแกร่งของเขาเสียบแทงเข้ามาทำให้ใจกลางของกลีบเนื้อบางๆ ยับยู่ตามติดดุ้นเอ็งที่กดเน้นลงมาจนมิดสุดโคน
“อู้ววว... ”
เป็นเสียงร้องครางและลมหายใจร้อนผ่าวที่พ่นพรูออกมาจากจมูกและปากของดาหลา
“อ๊อยยย... แน่นมาก รอนน์... อูย”
เนื้อ
