ตอนที่ 5
หลังจากที่ ควีนเจอพี่เซย่า อย่างที่ไม่คาดคิดมาก่อน ก็ถึงกับตกใจ ต้องรีบออกมาจากโรงอาหารทันที ทั้งๆ ที่ยังกินข้าวไม่เสร็จเลย
[นี่ควีนก็ยัง งง กับตัวเองอยู่ว่า จะตกใจ..เพื่อ!!! เรื่องมันก็ผ่านมา 6 ปีแล้ว พี่เซย่าคงจำควีนไม่ได้ด้วยซ้ำ...เป็นไรมากไหมยัยควีน!!! : ควีนเริ่มพึมพำกับตัวเอง]
แต่ถึงมันจะผ่านมานานแล้ว พี่เซย่าก็อยู่ในใจควีนเสมอ ควีนไม่ได้มีเวลาสนใจพี่เซย่า เพราะเรียนหนัก ติวหนัก เพื่อสอบเข้าเรียนแพทย์ และความสนุกสนานไปตามวัยที่ผ่านมา ทำให้เผลอลืมเขาไปบ้างก็เถอะ แต่พอมีคนมาจีบ ควีนก็ไม่เปิดโอกาสให้ใครเลยสักคน เพราะควีนยังมีความทรงจำ และยังคงปลื้มพี่เซย่ามากไม่เปลี่ยนแปลง
ตอนนี้ ควีนมายืนรอเพื่อนๆ อยู่ที่หน้าตึกคณะแพทย์ ใจก็ยังเต้นตึ่กตั่ก ๆ รัวเหมือนกลองที่ตีตอนกำลังจะออกศึกรบอย่างนั้นแหล่ะ
นี่ควีนดีใจจนยิ้มคนเดียว
“ยัยควีน!!!”
อยู่ดี ๆ น้ำตาลก็แอบย่องมาข้างหลังเงียบ ๆ แล้วตะโกนเรียกสุดเสียง
“ว้ายย!! ไอ้บ้า! เล่นอะไรของแก ตกใจหมดเลย”
“แหม ๆ ก็เห็นนั่งยิ้มคนเดียวไง ขวัญอ่อนนะจ๊ะ ฝันเอ๋ยฝันมานะเพื่อน ฮ่า ๆๆ แค่เห็นพี่เซย่า แกถึงกับหนีเลยเหรอจ๊ะเพื่อนรัก”
“ ไม่ได้หนีย่ะ แค่ตกใจเองต่างหากล่ะ น้ำตาล! ไม่ต้องมามองหน้าฉั้นด้วยสายตาล้อเลียนแบบนี้เลยนะ ยัยเพื่อนบ้า! ไปเรียนได้แล้ว”
พูดจบควีน ก็รับเดินไปยังคลาสเรียนทันที โดยมีน้ำตาล โดนัท และ เอมิ เดินตามมาติด ๆ และแอบซุบซิบ ๆ หัวเราะ คิกคัก ๆ อะไรกันก็ไม่รู้
@ Class Room
ระหว่างที่กำลังรออาจารย์อยู่นั้น..
“ควีน เล่าให้ฉันกับเอมิ ฟังหน่อยดิ ว่ามันเรื่องอะไรกัน อยากเผือกง่ะ นะนะ”
โดนัททำเสียงอ้อน อีกทั้งทำหน้าเว้าวอนมาก
ควีนมองหน้าโดนัท กับเอมิ แล้วก็เหลือบไปมองค้อนใส่น้ำตาล ไอ้เพื่อนตัวแสบ ถึงควีนจะเพิ่งรู้จักโดนัทกับเอมิ แต่จากที่เข้าค่ายด้วยกันมาไม่กี่วัน ควีนก็รู้ได้ว่าสองคนนี้น่าคบ และก็เป็นเพื่อนที่ดีด้วย
“เออ! เดี๋ยวค่อยเล่าให้ฟัง เรื่องมันน่าอายน่ะ”
“ไม่เห็นต้องอายเราสองคนเลย เพื่อนกัน ๆ ทั้งนั้น”
“พวกแกก็พูดได้ดิ คนอายอ่ะ..ฉั้น..ควีนไง..ไม่ใช่พวกแกสักหน่อย”
“อาจารย์มาแล้ว ไว้ค่อยคุยกัน แล้วจะเล่าให้ฟังตอนเที่ยงนะ”
@ ตอนเที่ยง
“อ่ะ..อ่ะ..เที่ยงแล้ว เล่ามาเพื่อนอยากเผือก เห้ย! อยากฟังแล้ว”
“นี่ใจคอแกสองคน จะไม่กินข้าวเที่ยงก่อน?”
“ง่ะ! “
ยัยเพื่อนสองคนนี้ ทำเสียงดังพร้อมกัน พร้อมกับส่ายหน้าพร้อมกันอีก ดูความเผือกของสองนาง
ควีนถึงกับทำหน้าอย่างเอือมระอาในความอยากรู้ของเพื่อน
“ควีนหิว จะไปกินข้าว เมื่อเช้า กินนิดเดียวเอง ท้องร้องแล้วเนี้ย! กินข้าวก่อนดีไหมจ๊ะเพื่อน”
“พายัยควีนไปกินข้าวก่อน ค่อยให้มันเล่าให้ฟัง เดี๋ยวมันโมโหหิวมา จะยุ่ง!”
“แกพูดเว่อร์ไปยัยน้ำตาล ยัยเพื่อนบ๊อง!”
“อ้าว! แล้วนี่ไปโรงอาหาร แกไม่กลัวเจอพี่เค้าเหรอ"
ยัยน้ำตาลพูดแหย่ต่ออีก
“มันคงไม่บังเอิญขนาดนั้นป่าว นี่มันโรงอาหารคณะแพทย์นะ ไม่ใช่ของวิศวะสักหน่อย เค้าคงไม่มากินที่นี่กับบ่อยหรอกมั้ง..ชิ๊! พูดมาก ควีนหิว..เดี๋ยวจะกินหัวแกคนแรกเลย..ยัยน้ำตาล”
ตอนนี้พวกเรากำลังนั่งกินข้าวอยู่
“น้องควีนครับ”
ควีนรีบหันมองไปตามเสียงเรียกทันที
“คะ! หวัดดีค่ะ พี่ต้นน้ำ”
ควีนยกมือไหว้ เมื่อรู้ว่าเสียงเรียกนั้นเป็นใคร เขาก็คือ พี่ต้นน้ำ และเป็นพี่รหัสควีนเอง แถมหล่อมั่ก ๆ ด้วย
“หวัดดีค่า พี่ต้นน้ำ”
น้ำตาล โดนัท และเอมิ พูดประสานเสียงพร้อมกัน พร้อมยกมือไหว้
“หวัดดีครับน้อง ๆ”
พี่ต้นน้ำยิ้มหล่อ ๆ แล้วรับไหว้
“ต้นน้ำ ..ทางนี้โว้ย!”
เสียงพี่ๆ กลุ่มของพี่ต้นน้ำเรียก
“พี่ขอตัวก่อนนะครับน้อง ๆ” [ค่ะ /ค่ะ/ค่ะ/ค่ะ]
พอพี่ต้นน้ำเดินผ่านไป ยัยน้ำตาลก็พูดขึ้น
“หืมม..แก พี่ต้นน้ำหล๊อ..หล่อ อิจฉาแกว่ะยัยควีน ได้พี่รหัสหล่อ แถมยังเป็นเดือนคณะ..อร้ายย!! งานดีเฟ่อร์”
“เนอะ ๆ” [อืมม หล่อ]
“อ่ะ..อิ่มแล้ว ก็เล่ามาสักที ควีน ฉั้นสองคนรอฟังอยู่ ถ้าควีนไม่เล่าเดี๋ยว เราสองคนจะให้น้ำตาลเล่าแทนนะเออ จะหาว่าไม่เตือน..อิอิ”
“เล่าก็ได้ จริง ๆ เลยพวกเธอสองคน ก็แค่เรื่องน่าอาย ที่ควีนแอบไปชอบพี่เซย่า ก็แค่นี้เอง”
[แค่เนี๊ย! จบแระ ไรว๊าา.. เอมิ โดนัท พูดพร้อมกัน]
“ยัยควีนมันชอบพี่เซย่า ตั้งแต่ ม.1 และพอจบม.3 มันก็ไปบอกชอบพี่เค้า เพราะว่ามันจะไม่ได้เจอพี่เค้าแล้ว และรู้สึกว่า ตอนนี้มันก็ยังชอบพี่เซย่าอยู่นะ แต่ถ้าให้พูดจริง ๆ ก็คือยัยควีนของเราชอบเขามาตลอด และอาจจะลืมพี่เขาไม่ได้ด้วย ขนาดตอนอยู่ม.ปลายมีผู้หล่อ ๆ มาขายขนมจีบ แต่ยัยควีนไม่ยักกะสนใจสักคน..หุหุ”
น้ำตาลรีบเล่าต่อ เมื่อควีนพูดจบ
“แล้วใครกันนะ ที่ยุ ให้ฉั้นไปบอกชอบพี่เค้าง่ะ รู้งี้ไม่เชื่อแกก็ดี ทำให้เพื่อนอายมาถึงตอนนี้ยังไม่สำนึกอีกนะยัยน้ำตาล ”
"อือ ๆ เพื่อนเอง ..เอิ๊ก ๆๆ”
“แล้วพี่เค้าว่าไง ชอบควีนตอบป่าว”
เอมิ ถามอย่างตื่นเต้น
“ถ้าพี่เขาชอบควีน แล้วควีนจะอายแบบนี้เหรอ คงไม่แม้แต่มองควีนเลยเหอะ ตอนนั้นพี่เค้าป๊อบจะตาย แถมเจ้าชู้ สาวเยอะอีกต่างหาก หางตานี่ยังไม่ชายตามองควีนเลย”
“แต่ โดนัทว่า ตอนนี้ ไม่แน่น๊า! ถ้าพี่เซย่าเห็นควีน..ขี้คร้านจะตกหลุมรักหัวปักหัวปำเหอะ”
“นั่นสิน๊า ควีนของเรา สวย น่ารัก ขนาดนี้ ใครไม่ชอบก็บ้าแล้ว”
เอมิพูดเสริม
"ไม่เอา ไม่พูดเรื่องนี้แล้วนะพวกแก"
"แต่โดนัท แอบรู้มาว่านะว่า พวกพี่ ๆ เค้าฮ็อตมากเลย ใคร ๆ ในมหาลัยก็รู้จักทั้งนั้น แอบเข้าไปสืบในเพจของมหาลัยน่ะ แล้วยังมีเพจของพวกพี่เขาด้วยนะ นี่ไง ชื่อเพจ HOT FIVE TIGERS ENG [5 เสือ วิศวะ] ไม่เชื่อก็ดูดิ นี่ไง"
โดนัทพูดพร้อมกับ ส่งมือถือของตัวเองที่หาข้อมูลก่อนหน้านี้มาให้ทุกคนดู
"หื้ออออ..หล่อทุกคนเลย แฟนคลับเพียบ ดูแต่ละคอมเม้นท์สิ ผู้หญิงแต่ละคนอย่างอ่อยเลย พวกพี่เค้าแทบไม่ต้องจีบเลย"
" อือ แต่ละคนดูเจ้าชู้แบดบอยสุด ๆ ไปเลย "
"อย่าไปยุ่งดีกว่านะควีน ท่าทางจะเสือร้ายจริง ๆ ด้วย"
เอมิพูดเตือนด้วยความเป็นห่วงเพื่อน
"ควีนรู้แล้วจ่ะ แต่พี่เซย่า เขาก็เป็นแบบนี้ ตั้งแต่อยู่มัธยมแล้วนะ"
"แกพูดแบบนี้ หมายความว่า อยากลองเล่นกับไฟ..ว่างั้น?"
น้ำตาลพูดขึ้น
"ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย พูดไปเรื่อยนะแก ฉั้นไม่ได้คิดอะไร"
"นี่ใครย่ะ น้ำตาลเพื่อนแก..แค่มองตาแก ก็รู้แล้วโว้ย!"
ที่น้ำตาลพูดก็จริงของนางนะ ก็เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ประถมนี่นา และควีนชอบพี่เซย่ามากแค่ไหน น้ำตาลนางรู้ดี เพราะมีอะไรเราก็คุยกันทุกเรื่อง
ประวัติคร่าว ๆ ของกลุ่ม 5 เสือ วิศวะ
# SEYA [เซย่า]
อายุ 20 ปี คณะวิศวกรรมศาสตร์ ปีที่ 3
หล่อ มีเสน่ห์ เป็นผู้นำ ใจเย็น ฟาดเรียบ
# TA [ต้าร์]
เพื่อนสนิทของเซย่า ตั้งแต่สมัยมัธยม อายุ 20 ปี คณะวิศวกรรม ปีที่ 3
หล่อ ขี้เล่น ยิ้มเก่ง ทะเล้น คุยเก่ง
# PK [พีเค]
อายุ 20 ปี คณะวิศวกรรมศาสตร์ ปีที่ 3
หล่อ กะหล่อนสุด ๆ กวนตรีนสุด ๆ [เป็นเพื่อนสมัยมัธยมกับ คอสโม่ และโซดา]
# KOSMO [คอสโม่]
อายุ 20 ปี คณะวิศวกรรมศาสตร์ ปีที่ 3
หล่อ ดุ เงียบขรึม เย็นชา [เป็นเพื่อนสมัยมัธยม กับ พีเคและ โซดา]
# SODA [โซดา]
อายุ 20 ปี คณะวิศวกรรมศาสตร์ ปีที่ 3
โหดสัส! ใจร้อน พูดน้อย ต่อยหนัก [เป็นเพื่อนสมัยมัธยมกับ พีเค และ คอสโม่]
และที่ทุกคนเหมือนกัน คือ หล่อ รวย เจ้าชู้ ..เปลี่ยนผู้หญิงบ่อย ยิ่งกว่าเปลี่ยนเสื้อผ้าเสียอีก
***************
ไรท์ขอนำเสนอ.. 5 เสือเจ้าสเน่ห์ แห่งคณะวิศวะ ที่มารวมตัวกัน ณ มหาวิทยาลัยแห่งนี้
TO BE CONTINUE