ตอนที่ 3
ชีวิตในวัยรุ่นมัธยมต้นของควีน ก็เป็นอยู่อย่างนี้เรื่อยมา ทำได้แค่แอบมองพี่เซย่า ผู้ชายที่ตัวเธอแอบปลื้ม อยู่ห่าง ๆ อย่าง ห่วง ๆ แต่จะว่าไปก็เหมือนรักแรกพบอยู่เหมือนกันนะเออ เพราะควีนไม่มองใครอีกเลย นอกจากพี่เซย่าคนเดียวเท่านั้น
ส่วนพี่เซย่านั้น ไม่เคยแม้จะมองควีนเลย..มั้งคะ
ก็อย่างว่า พี่เซย่า เขาเป็นหนุ่มป๊อบของโรงเรียน โดดเด่นในทุกด้านที่นอกจากหน้าตาอันหล่อเหลา พี่เขายังเรียนเก่ง เล่นกีฬาก็เก่ง และไม่ได้เป็นแค่ที่รัก ที่ชื่นชอบแค่นักเรียนหญิงในโรงเรียนเท่านั้นนะคะ พี่เซย่ายังเป็นที่รัก และเอ็นดูแก่อาจารย์ทั้งโรงเรียนอีกด้วย
จนกระทั่ง เวลาผ่านไป 3 ปี..
ตอนนี้ ควีนกำลังจะจบ ม.3 ส่วนพี่เซย่าก็กำลังจะจบ ม.6 เช่นกัน ควีนก็ยังแอบมอง แอบชอบอยู่อย่างนั้นเพียงข้างเดียว และควีนก็ไม่เคยได้คุยอะไรกับพี่เซย่าเลยสักครั้ง
ใครจะไปกล้าคุยกันล่ะคะ ตั้งแต่พี่แพรวาเรียนจบออกไปจากที่นี่ และไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยในกรุงเทพฯ
พี่เซย่าก็คบผู้หญิงสวย ๆ ในโรงเรียนอีกหลายคน ส่วนกับพี่แพรวา เท่าที่รู้มา พวกเขาน่าจะเลิกคบกันไปแล้ว อาจจะเป็นเพราะความห่างไกล หรือเพราะความเจ้าชู้ของพี่เซย่า ก็ไม่มีใครรู้ได้
“น้ำตาล จบ ม.3 แก่จะต่อที่ไหน หรือว่าเรียนต่อที่นี่เหมือนเดิม”
“ยังไม่รู้เลย แล้วแกล่ะ”
“ควีนเหรอ อยากขอป๊าม๊าไปเรียนต่อ ม.4 ที่กรุงเทพฯ น่ะ ไปด้วยกันนะแกจะได้อยู่ด้วยกัน”
“โอเครเลยแกร ดีลจ่ะเพื่อน ขอไปคุยกับพ่อแม่ก่อนนะ ว่าเราสองคนจะไปด้วยกัน จะได้มีเพื่อน และคอยดูแลกันไง”
“เย้ ๆ ดีใจจัง”
“แล้วแกจะตัดใจจากพี่เซย่าได้หราจ๊ะ จะไม่เจอกันแล้วนะ”
“บ้าเหรอ! ทำไมต้องตัดใจ ไม่ได้คบกับพี่เขาสักหน่อย ได้แต่เป็นอีแอบ แอบมองอยู่ข้างเดียว”
ควีนทำเสียงอ่อน ๆ และ สีหน้าเศร้า
“ฉันคิดออกแล้ว เอางี้ไหมแก ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว แกก็ไปบอกให้พี่เซย่าให้รู้ตัวดิ ว่าแกชอบพี่เค้าน่ะ”
“เห้ย!! จะบ้าเหรอ”
“เหอะน่า จะแยกย้ายกันอยู่แล้ว ต่อไปก็ไม่ได้เจอหน้าแล้วนะโว้ย! อย่างน้อย ๆ แกควรจะบอกให้พี่เขารู้ตัวไว้ก็ดีนะ พี่เขาจะได้รู้ว่า แกมีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้ด้วยนะ ฮ่า ๆๆ”
“ยัยน้ำตาล!! “ ควีนทำเสียงแข็งใส่น้ำตาล
หลังจากที่ควีนได้ฟังคำยุยงส่งเสริมจากน้ำตาลเพื่อนรัก เธอก็เก็บเอาเรื่องนั้นไปคิด
วันต่อมา..
หลังจากที่ควีน คุยกับป๊าม๊า เรื่องขอไปเรียนต่อ ม.4 ในกรุงเทพฯ โดยควีนพยายามยกเหตุผลมาร้อยแปด และพวกท่านก็ยอมตกลง และน้ำตาลก็เช่นกัน
ต่อไปก็เหลือแค่ว่า ควีนกับน้ำตาลหาที่เรียน และสอบเข้าให้ได้
วันนี้..เป็นวันสุดท้าย ที่ควีนกับน้ำตาลจะมาโรงเรียน เพราะเราสองคนต้องเข้ากรุงเทพฯ เพื่อจัดการเรื่องเรียนต่อ ม.4
“แก..จะเอายังไง”
“อะไรของแกอีกล่ะ อยู่ดี ๆ ก็ไม่เกริ่นเรื่องราว แกหมายถึงอะไร งง?”
“อ้าว! ไอ้นี่ ก็ที่ฉั้นบอกว่าให้แกไปคุยกับพี่เซย่า ไปสารภาพกับเค้าไง แค่เดินไปบอกว่า
“พี่เซย่าคะ ควีนชอบพี่เซย่ามากนะคะ ชอบมา 3 ปีแล้ว ควีนแอบมองพี่ทุกวันเลย ถ้าควีนไม่ได้บอกพี่ควีนต้องอกแตกตายแน่เลยค่า ฮ่าๆ”
ยัยน้ำตาลไหม้ ทำเสียงพูดล้อเลียน ได้กวนบาทามาก
“ไอ้บ้า! ไม่เอา ไม่บอก”
“อ่ะ ๆ แล้วแต่น๊า ๆ เพื่อนรักแนะนำแล้วนะ ไม่มีโอกาสเจอแล้วน๊า”
น้ำตาลยังทำเสียงเล็ก เสียงน้อย พูดย้ำซ้ำๆ อีก จนควีนก็เริ่มชักจะไขว้เขวตาม
“บอกเขาไปแล้วได้อะไร ยังไงพี่เขาก็ไม่ชอบฉั้นนี่ ไม่มีทางเป็นไปได้ด้วย”
“ก็ดีกว่า เก็บมันไว้อยู่ในใจอย่างนี้ป่าวอ่ะ เริ่มรำคาญแกแล้วนะ จะเอายังไง จะบอกหรือไม่บอก นั่นไงตอนนี้ทางสะดวกด้วย พี่เซย่านั่งอยู่คนเดียว แกเดินไปบอกเลย ไปดิ ๆๆ”
โดนยัยน้ำตาลเพื่อนรักยุหนัก ๆ เข้า
ควีนก็เกิดบ้าจี้ตามเพื่อน เอาวะ! บอกก็บอก ไม่มีอะไรจะเสียล่ะ อายเป็นอายสิน่า ขืนเก็บไว้ในใจอย่างนี้ สมองต้องบวมแน่ : ควีนพึมพำคนเดียว
และสองเท้าของควีน ก็เดินไปหาพี่เซย่า ใจก็กล้า ๆ กลัว ๆ เดิน ๆ หยุด ๆ
สุดท้ายควีนก็มายืนอยู่ตรงหน้าพี่เซย่าแล้ว [โอ้ยย! แล้วขาจะสั่นทำไมเนี้ย!]
ด้านพี่เซย่าก็กำลังจ้องมองควีนเขม็ง เดาไม่ถูกว่าตอนนี้พี่เซย่าคิดอะไรอยู่
จะพูดดีไหม หรือว่าจะวิ่งหนีกลับไปดี เอาไง ๆ แต่มาถึงขนาดนี้แล้ว เอาวะ..ฮึด ๆ สู้สิควีนเอ้ย!
“น้องมีอะไรกับพี่ป่าวครับ”
เซย่าเห็นควีนยืนอยู่ตรงหน้านานแล้ว เลยตัดสินใจเอ่ยถามไป
“เอ่อ..คือ.. คือ ว่า”
ควีนถึงกับสะดุ้งเมื่อได้ยินคำถาม เลยพูดจาติดอ่างซะงั้น
และควีนก็สูดลมหายใจเข้าปอด แล้วก็รีบพูด
“พี่เซย่าคะ ควีนชอบพี่เซย่าค่ะ ชอบมา 3 ปี แล้วนะคะ”
ในที่สุดควีนก็พูดมันออกมารัว ๆ โดยไม่ได้มองหน้าพี่เซย่าด้วยซ้ำไป
พอควีนพูดจบ พี่เซย่ายิ้ม แต่ก็ยังไม่พูดอะไร
ควีนรู้สึกอาย จะไม่อายได้ไงคะ ควีนเป็นผู้หญิง อยู่ ๆ มาสารภาพบอกชอบผู้ชายก่อน มันน่าอายมากอยู่นะ
จะยืนอยู่ทำไมล่ะ พูดไปแล้วนี่ แล้วควีนก็รีบวิ่งออกจากตรงนั้นทันที ก่อนที่จะอายไปมากกว่านี้
“น้ำตาล ๆ กลับบ้านกันเถอะ เร็วดิแก บอกให้ลุก เร็ว ๆ สิ”
“เล่าให้ฟังก่อนดิ ว่าเป็นยังไงบ้าง”
“เดี๋ยวค่อยเล่า กลับ ๆ “
SEYA TALK:
ผมกำลังนั่งรอไอ้ตาร์ กับเพื่อน ๆ
สักพัก ก็มีน้องผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาหา น้องคนนี้ ถ้าผมจำไม่ผิด เป็นน้องคนที่ไอ้ตาร์มันพูดถึงอยู่บ่อย ๆ แต่ผมจำชื่อไม่ได้ ว่าน้องชื่ออะไร จะจำได้ก็เมื่อตะกี้เอง เธอแทนชื่อตัวเองว่า ควีน ที่จริงผมเห็นน้องคนนี้บ่อยนะ เหมือนน้องจะชอบแอบมองผมตลอด แต่พอผมหันไป น้องเขาก็จะหลบตลอดเช่นกัน
ตะกี้เห็นน้องยืนสั่น ๆ อยู่ตรงหน้าผมสักพักแล้ว ไม่พูดอะไร ผมสงสัยเลยถามเธอไป น้องพูดจา อึกอัก ๆ ติด ๆ ขัด ๆ ผมก็งงดิครับ แต่แล้ว น้องก็รีบพูดเหมือนจะรีบไปไหนงั้นแหล่ะ
“เธอบอกว่าชอบผม และชอบมา 3 ปีแล้ว และผมจะจำไว้ครับ ว่ามีน้องที่ชื่อควีน แอบชอบ”
น้องก็น่ารักดีนะครับ แต่น้องคนนี้ไม่ใช่คนแรก ที่เข้ามาบอกว่าชอบผมนะครับ เพราะตลอดเวลา 4-5 ปี มานี้ มีน้อง ๆ มาบอกชอบผมเยอะจริง ๆ
[ก็คุณพี่เซย่าสุดหล่อกระชากลากไส้ไง เลยมีคนมาสารภาพรักเยอะไปหน่อย]
หลังจากน้องบอกผม น้องก็ยืนเขินอายหน้าแดงอยู่สักพัก และผมยังไม่ทันได้พูดอะไรกับน้องเขาเลย น้องเค้าก็วิ่งแจ้นออกไปอย่างรวดเร็ว น่าขำดี แต่ก็น่ารักดี
SEYA END:
หลังจากวันนั้น วันที่ควีนบอกกับพี่เซย่าว่าชอบพี่เค้า ควีนก็ไม่ได้เจอกับพี่เซย่าอีกเลย แต่อย่าลืมนะคะ ยุคนี้ยุคแห่งดิจิทัล ยุคแห่งเทคโนโลยี ควีนสืบเสาะไม่ยาก ยิ่งคนดังอย่างพี่เซย่าแล้ว ใครบ้างไม่รู้จัก
ควีนมีทั้งไอจี เฟสบุ๊คของพี่เค้า ไว้แอบส่อง
ควีนกับน้ำตาล ได้เข้ามาเรียนต่อที่กรุงเทพฯ ตอน ม.ปลายสมใจ และเป็นความโชคดี ที่สองเพื่อนรัก พยายามจนสอบติดที่เดียวกัน และได้อยู่ด้วยกันอีกในตอน ม.ปลาย
ทั้งควีนและน้ำตาล ต่างก็อยู่บ้านญาติของตัวเองที่กรุงเทพฯ นั่นคือเหตุผลที่พ่อแม่ของทั้งสองคนอนุญาตให้เรียนที่นี่ เพราะมีบ้านญาติอยู่นี่ล่ะ
ถ้าไม่มีญาติอยู่ที่นี่ ทั้งสองคนก็คงได้เรียน ม.ปลายที่โรงเรียนเดิม ก็เพราะพ่อแม่ของทั้งคู่เห็นว่า..ทั้งคู่ยังเด็กน้อยอยู่เลย ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ใครอยากจะปล่อยให้ลูกอยู่ที่ไหนไกล ๆ กันล่ะคะ
แต่พวกท่านก็บอกว่า หากเราทั้งคู่ เรียนมหาลัย ท่านก็จะซื้อคอนโดให้อยู่ เพราะถึงตอนนั้น พวกเราก็คงโตขึ้นและดูแลตัวเองได้แล้ว
ชีวิตเด็ก ม.ปลายในกรุงเทพฯ ก็สนุกดีนะ
มีเรื่องจะเม้าท์ค่ะทุกคน..ควีน จากสาวกรุงเก่า พอเข้ามาเมืองหลวง เธอก็ได้กลายเป็นสาวป๊อบประจำโรงเรียนไปแล้วนะคะ ควีนอาจจะสนุกจนลืมพี่เซย่าไปบ้าง ตามประสาวัยรุ่น แต่ลึก ๆ ในใจแล้วนั้น ก็ยังชอบพี่เซย่าอยู่คนเดียว ไม่มีใครมาแทนที่ได้เลย เพราะถึงแม้จะมีผู้ชายในโรงเรียน แวะมาขายขนมจีบควีนมากมาย ควีนก็ไม่สนใจ และไม่ปันใจให้ชายใด
ส่วนตอนปิดเทอม ควีนกับน้ำตาลก็กลับไปอยู่บ้านที่อยุธยา [ทำยังกับว่าไกลกันเนอะ กรุงเทพฯ-อยุธยา ที่จริงเดินทางไป-กลับทุกวันยังได้เลย แต่มันจะเหนื่อย แค่นั้นแล]
แต่กลับมาอยุธยา ควีนก็ไม่ได้เจอกับพี่เซย่านะ เพราะเท่าที่รู้ พี่เซย่าก็เข้ามาเรียนในมหาวิทยาลัยในกรุงเทพฯ เหมือนกัน
..และ 3 ปี แห่งการเรียนรู้ของชีวิตเด็ก ม.ปลาย ก็ผ่านไป..
ตอนนี้ ควีนกับน้ำตาลได้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยที่มีชื่อแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ เราสองคนเลือกที่จะเรียนหมอ บังเอิญว่า เก่งทั้งคู่ และก็มีความชอบที่เหมือนกัน เราถึงเป็นเพื่อนรักกันได้ไงคะ
@ คอนโด D NICE
ตามสัญญา ตอนนี้ควีนกับน้ำตาล เข้ามหาลัยแล้ว พ่อแม่ของเรา ต่างก็ซื้อคอนโดให้ พร้อมกับรถ เพื่อความสะดวกแก่ลูก ๆ อนาคตคุณหมอสาวสวย..อิอิ
ซื้อคอนโดที่เดียวกัน แต่อยู่คนละชั้น เพราะตอนที่มาซื้อ ไม่มียูนิต ที่ว่างติดกันเลย
และพรุ่งนี้ มหาลัยก็จะเปิดเทอมวันแรกแล้วน๊า เจอกันที่มหาลัยนะทุกคน
******************
เวลาในนิยาย ผ่านไปเร็วเนอะ
โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ