บรรยากาศบนโต๊ะอาหารในช่วงหัวค่ำผมได้ยินแต่เสียงหัวเราะของพี่ต้น คุณนา แล้วก็น้องอร ทุกคนดูมีความสุขกันมากผิดกับผมที่นั่งหน้าเซ็งๆอยู่คนเดียว เพราะตั้งแต่เมื่อช่วงเย็นแล้วที่ผมกับเธอเรากำลังจะ..แต่ผมก็มีสายเข้าซะก่อนจนต้องเลี่ยงไปคุยโทรศัพท์ที่ระเบียง กลับมาในห้องเธอก็เข้าไปอาบน้ำแล้ว และตั้งแต่นั้นเธอก็ไม่ยอมคุยกับผมอีกเลย
“น้องครับขอไวน์อีกขวดครับ”
ผมหันไปสั่งไวน์เพิ่มอีกขวดกับพนักงานในร้าน
“แกจะดื่มอะไรเยอะแยะว่ะ นี่แกดื่มอยู่คนเดียวเป็นขวดที่ 2 แล้วนะ”
“ก็ผมไม่มีอะไรทำ ไม่รู้จะคุยอะไรให้ผมนั่งดื่มเงียบๆคนเดียวดูพวกพี่คุยกันก็สนุกดี”
“แล้วทำไมอาเอกไม่คุยเลยละคะ...? น้องอรเห็นอาเอกนั่งเล่นแต่โทรศัพท์ทั้งวันเลย คุณพ่อเคยบอกว่าถ้าเราเล่นโทรศัพท์นานๆเราจะตาเหล่นะคะ”
“อาเอกเขาไม่กลัวตาเหล่หรอกลูก แต่ถ้าตาบอดก็ไม่แน่...” พี่ต้นหันมามองผมเหมือนกำลังพูดประชดผม
“ทำไมอาเอกต้องตาบอดด้ว
