หนีที่ 13
คุกเข่าสำนึกผิด
เพราะสบตากันอยู่ หลังถามคำฮิโรชิก็ไม่ได้หันหน้าหนีแต่อย่างใด เขาเห็นแม้กระทั่งดวงตาหยาดเยิ้มของคนตรงหน้าที่ขลุกขลิกไปมา แต่ก็เพียงแวบเดียวเท่านั้น อึดใจต่อมาขวัญเมืองก็ตอบคำถามเขาด้วยทักษะการเอาตัวรอดที่มีติดตัวราวกับเป็นพรสวรรค์
“ก็แค่กับข้าว? ผมเป็นเมียคุณนะ! แค่กินของที่ปากอยากนิดหน่อย ถึงกับจะตีผมได้ลงคอเลยเหรอ”
ริมฝีปากจิ้มลิ้มเถียงกลับไปอย่างคนถือดี พร้อมกับคิดในใจว่าครั้งนี้ตนจะไม่ยอมอีกแล้ว ฝ่ายฮิโรชิเห็นนัยน์ตาของคนตัวเล็กที่หลุกหลิกไปมาก็เริ่มรู้ว่าอีกฝ่ายคงต้องคิดหาแผนการอะไรมาหลอกลวงตนอีกแน่
ซ้ำยังพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจฟึดฟัดแบบนี้อีก อดไม่ได้คนปากไวเลยสวนกลับอย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน
"รู้รึเปล่าว่าปากนั่นกำลังเถียงหัวหน้ายากูซ่าอยู่ ถ้าหากวันนี้ฉันปราบพยศนายลงไม่ได้ ก็อย่ามาเรียกฉันว่า ยามาดะ ฮิโรชิ"
คำกล่าวที่ดุดัน พร้อมกับขยับกายไปหยิบไม้
