PMS3-12.1

927 Words
PMS3-12.1 MATAPOS ang nangyari sa kanilang dalawa ng binata ay halos wala na sa sarili si Jezen. Lumilipad ang utak niya. Panay lipad at kung saan-saan na nakakarating. "Hoy!" panggulat pang bungad sa kanya ni Julie. "Oh?" wala sa sarili niya pa ring sagot. Nasa dalampasigan silang dalawa at katatapos lang nilang magtanghalian. "Nasa langit pa rin ba ang utak mo?" asar pa ni Julie sa kanya. "Sira! Hindi ah!" agad niyang tanggi. "Oh? Ano ba iniisip mo at nagkakaganyan ka?" Huminga siya ng malalim. "Nagtapat sa akin si Cameron kanina. Gusto niya ako Julie at hindi iyon mawala sa utak ko." "Patay na! Akala ko love!" "Iyon din naman ang akala ko." "Pero at least may progress. Hindi ka na one sided lover!" Marahan niyang nahampas si Julie. Ang ingay kasi nito. "Like? May posibilidad na ang like ay mauwi sa infatuation at hindi magandang sign iyon." Inirapan naman siya ng kaibigan. "Hayan ka na naman sa pagiging negatibo mo. Hindi mo alam kung ano ang nasa isip at puso niya. Hindi ba't dapat masaya ka dahil may gusto na siya sa iyo? Imbes na magmukmok ka riyan. Bakit hindi mo i-push iyang pagkakagusto niya sa iyo para mauwi sa tunay na pagmamahal. Ang hirap kasi sa iyo Jezen, puro ka what if's. Hindi ba puwedeng maging selfish ka muna at damhin mo muna ang saya." Nahilot niya ang kanyang sintido. "Oh baka naman nag-aalangan ka dahil hindi mo pa nasasabi sa kanya ang totoo." Natigilan siya. "Matagal nang tapos iyon Julie." "Matagal nang tapos pero magiging parte na siya ng present mo. Dapat alam niya ang lahat sa iyo. If you think it must be unfair. No. It's our obligation. Lalo pa at papapasukin mo na siya sa buhay mo. Mas mabuti na iyong wala kang itinatago kaysa naman malaman pa niya sa iba at baka kung ano pa ang isipin niya." Mas lalong sumakit ang ulo niya. Napasabunot siya sa kanyang sarili. Naguguluhan na siya. Pero natatakot lang naman din siya na umasa at masaktan lalo pa at hindi naman maganda ang naging simula nila ng binata. "Kung ipagpapatuloy mo iyang mga negative vibes na iyan Jezen. Babalik at babalik din sa iyo ang problema," anito at tinapik ang kanyang balikat bago ito tumayo at iniwan siya. Mariin siyang napapikit. Tumayo na siya at ganoon na lang ang tili niya nang bumungad sa kanyang si Cameron. "Papatayin mo ba ako sa gulat!?" aniya. "Hindi naman," sagot nito. Hindi na siya umimik ulit. "May problema ba?" tanong nito. "Ha? Wala na---" Hinagkan siya ng binata. "Kabisado ko na ang mukha mo kapag may problema ka. Ano?" Nakagat niya ang kanyang labi. "Talaga bang may gusto ka na sa akin?" diretsahan niyang tanong. Cameron lips form a sweet smile. "Why? Are you worried that maybe I am just bluffing? My answer is no. A big no. I like you. And it's not an infatuation." Agad nangilid ang mga luha niya sa mata. "Gusto rin kita. Gustong-gusto," pagtatapat niya. Mabilis siyang niyakap ng binata. "You made me happy," bulong nito at hinagkan ang kanyang noo. She keeps on crying. Cameron wipe her tears away. "Hush gummy bear," alo nito sa kanya habang hinahagod ang magkabila niyang braso. Napasinghot siya at napatigil sa pag-iyak. "Bakit ba gummy bear ang endearment mo sa akin?" lakas loob niyang tanong. Narinig niya ang pinong pagtawa ng binata. "Why so curious? Hmm?" He trace her lips using his right thumb. "Wala lang," aniya. He exhaled but the smile on his lips never fades away. "You'll slap me if I tell you," anito pa at bahagyang umatras. Napamulsa ito. "Try me!" hamon niya pa. He smirks. "It's because that's my favorite candy." Kumunot ang kanyang noo. Ayaw pa rin niyang maniwala. Pino muling napatawa ang binata sa kanya. Ngunit bago ito sumagot ay muli itong umatras ulit. "It's because, hmm..." bahagya pa itong tumigil at tumingin sa kanyang katawan. "Your breasts looks like the texture and the softeness of the candy. And how you orgasm feels like the sweetness of the gummy bear. Ugh. I even wanted to taste you right now." Namilog ang kanyang mga mata at uminit ang kanyang mga pisngi. "Bastos!" bulalas niya. Lumayo ang binata sa kanya at kininditan siya. "How I love to teased you," anito pa kasabay nang pagtawa nito. Hiyang-hiya siya sa kanyang narinig. Hinabol niya ito ngunit mabilis na umiilag si Cameron sa kanya. "Iyang bibig mo talaga!" inis niyang wika. "Oh? Why? Does my mouth and tongue now are better than my Jhonny? Hmm?" muling asar nito. "Loko!" singhal niya upang mawala ang pagkahiya sa kanyang mukha. Sa paghabol niyang muli rito ay nahila nito ang kanyang kanang kamay. Marahan nitong pinadaan ang mga palad sa kanyang brason at huminto sa kanyang baywang. "Why my gummy bear? Hmm?" Nakagat niya ang kanyang labi. "Baka masanay ako," pagtatapat niya. Hinagkan siya ng binata. "Mas gusto ko 'yon" bulong nito sa kanyang mga labi. "Cam! Time for bonfire dinner!" tawag ni Julie sa kanilang dalawa. Cameron hold her hand at kinayag na siya. Lihim siya napangiti. Ang sarap sa pakiramdam niya na may pag-uunawaan na silang dalawa ni Cameron. Tama si Julie. She should be selfish sometimes to feel the real happiness. Ang ngayon muna ang iisipin niya at saka na ang bukas. Sa ngayon ay punong-puno pa ng matinding pagmamahal ang kanyang puso at dahil iyon kay Cameron. Ayaw niya nang saktan ang sarili niya dahil lamang sa pag-iisip ng mga negatibong bagay. She should let the time flies and the destiny works for her.

Read on the App

Download by scanning the QR code to get countless free stories and daily updated books

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD