“คุณจินนี่จะรับอะไรดีครับ มอคค่า คาบูชิโน ลาเต้ หรืออเมริกาโน ดีครับ ร้านที่นี่มีให้เลือกอีกหลายอย่างครับ แต่ผมว่า...คุณจินนี่ดื่มลาเต้ดีกว่านะครับ หวานนุ่มละมุนเหมือนใบหน้าของคุณ” พลางโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ ฮุ่ยหลันผงะหนีด้วยความตกใจ พร้อมเสียงหัวเราะน่าฟังจากปฐวี “คุณจินนี่ ทำเหมือนไม่ค่อยชอบผู้ชายเลยนะครับ ตกลงเป็น ลาเต้ร้อนนะครับ” หนุ่มคารมดีเอ่ยเย้า ก่อนหันไปเรียกเด็กในร้านพร้อมจัดการสั่งกาแฟให้หญิงสาว “ฉันขอโทษค่ะ คือ...ฉันไม่ค่อยมีเพื่อนเป็นผู้ชายนะคะ” หญิงสาวพูดขึ้นเมื่อถูกแววตากรุ้มกริ่มของเขา กลับมาจ้องมองเธอ “ถ้างั้น...ผมขอสมัครเป็นเพื่อนชายของคุณได้ไหมครับ” ปฐวีเผยยิ้มมีเสน่ห์หลังพูดจบ พานทำให้หัวใจของสาวสวยวัยยี่สิบห้าไหววูบและรู้สึกเก้อเขินอย่างบอกไม่ถูก “ได้ไหมครับ คุณจินนี่” ปฐวีทำหน้าสลด พลางเลื่อนมือไปวางทาบบนมือสวย เจ้าของมือสวยรู้สึกเหมือนมีกระแสไฟแรงสูงวิ่งผ่านเธ