ตอนที่ 16
ถังเฟ่ยหลงขับเคลื่อนร่างกายเพื่อปลดปล่อยสิ่งที่อัดแน่นและทำให้เขาทรมานโดยไม่คิดจะออมแรง อยากด่าว่าเขามันเลวยิ่งกว่าสัตว์นรกดีนัก ก็นี่แหละคือผลตอบแทน ส่วนคนใต้ร่างก็ดิ้นเอาเป็นเอาตาย ก่อนจะนอนนิ่งน้ำตาไหลเมื่อเรี่ยวแรงหดหายและต่อให้ดิ้นจนตายเธอก็ไม่มีวันหนีพ้นความเจ็บปวดที่เต็มไปด้วยความป่าเถื่อนของคนชั่ว
“ถ้าคิดว่านอนนิ่งเป็นท่อนไม้แล้วเธอจะหยุดยั้งฉันได้ เธอคิดผิดไปแล้ว...ปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงเยาะด้วยน้ำเสียงพร่า เขาถอนตัวออกแล้วจับคนนอนนิ่งพลิกตะแคงแล้วตามประกบ ความเจ็บปวดถูกเติมเต็มเข้ามาอีกครั้งจากคนเข้ามาโอบซ้อนแผ่นหลังของเธอ ปิ่นมุกนอนกัดฟันอดทนกับความเจ็บที่ได้รับ สองมือขยำผ้าปูที่นอนแน่นจนเส้นเลือดนูนขึ้น
“ทนให้ได้แล้วกัน เพราะฉันก็ชอบมีอะไรกับผู้หญิงที่นอนแข็งทื่อเป็นท่อนไม้แล้วเหมือนกัน” เจ้าของถ้อยคำที่เต็มไปด้วยความสะใจจัดการจับร่างเล็กพลิกซ้าย พลิกขวาตามแต่ความต้อ
