ตื่นขึ้นมาอีกคราฉูปินไห่ก็อุ้มเจ้าสาวเข้าเรือนมาอาบน้ำและกอดนอนในอกแล้ว เสี่ยวหงฮวาค่อยๆ ลืมดวงตาช้าๆ ก่อนที่จะหน้าแดงขึ้นมาที่ได้นอนในกายอุ่นร้อนที่นางนั้นชอบพอแล้วจริงๆ นางคิดว่าเกิดมาก็ถูกสั่งสอนว่าต้องเป็นของคุณชายฉูที่หน้าตาแบบใดก็มิรู้ ยามที่นางได้พบคนเข้าจริงๆ นางมิคิดว่าคนผู้นี้จะมีรอยยิ้มที่งดงามมากมายขนาดนี้ นางเห็นบุรุษผู้ใดหล่อเหลามาก็มาก แต่ทว่าคนที่มีรอยยิ้มงดงามเช่นท่านพี่ฉูผู้นี้นั้นนางมิเคยพบมาก่อนเลย
เสี่ยวหงฮวามิอยากเข้าข้างตนเองเลย ว่าท่านพี่ผู้นี้นั้นคล้ายจะแย้มรอยยิ้มเพื่อนางอยู่ตลอดเวลา บุรุษผู้นี้รักนางกว่าผู้ใด ดังนั้นนางคิดว่าต่อไปนางจะภักดีและอยู่กับบุรุษผู้นี้ตลอดไปเฉกเช่นนี้ เสี่ยวหงฮวาเผลอคิดล่องลอยไปและยกฝ่ามือไปคว้าจับที่แก้มคน ก่อนที่นางนั้นจะถูกดึงลงไปใต้ล่างและถูกบดจูบลงมาที่แก้มขาว บุรุษหัวเราะนางขึ้นมาเบาๆ
“เจ้าโจรน้อย ลักลอบถ้ำมองสามีเวลาหลับแล้วมิทำ
