หมอเคน | เริ่มต้น One Night Stand 2

726 Words

ผมตื่นมาก็ไม่เจอสวยแล้ว เธอทิ้งไว้แค่รอยน้ำ กับกระดาษโน้ตอำลาผมหนึ่งใบ ไม่มีใครเคยทำแบบนี้กับผมมาก่อน! ผู้หญิงทุกคนที่ผ่านมา ไม่เคยมีใครพูดคำว่า ‘One Night Stand’ กับผมสักคน! มีแต่ผมที่ยัดเยียดให้เอง ยัยนี่ดูถูกผมมากเกินไปแล้ว! แต่เมื่อคืนมันดีจริง ๆ ว่ะ ยัยนี่ไม่บริสุทธิ์ก็จริง แต่ทำไมมันมันกินอร่อย และสู้น้องชายผมแบบนี้วะ อืม… แบบนี้สินะ ที่เรียกว่า ‘เข้ากันได้’ ผมขยำโน้ตแผ่นนั้นโยนทิ้งขยะ ยืนมองคราบน้ำรักบนเตียงอยู่สักพัก จนฉากเลิฟซีนและภาพนมโต ๆ ลอยเข้ามาในหัวผมอีกรอบ จะปล่อยไป หรือยังไงดีวะ แค่นึกถึง… ผมก็รู้สึกเสียววูบแล้ว ผมรีบอาบน้ำออกไปทำงานปกติ วันนี้ก็ตรวจคนไข้เหมือนเดิม ผมเป็นคนหื่นก็จริง แต่กับคนไข้มันคือการรักษา ผมไม่มีอารมณ์ด้วยหรอก จรรยาบรรณผมมี ผมก็ไม่ได้เชี่ยขนาดนั้น ผมเข้าเวรเสร็จก็นั่งเล่นอยู่สักพัก ก่อนที่ไอ้กาย มันจะชวนไปร้านกาแฟของรุ่นพี่ ที่ข้างโรงพยาบาล “น้องลินินผู้จัดการ โคตรน่ารักเลย” มันชอบผู้หญิงที่ร้านกาแฟ ผมก็เออ ออตามมัน ไม่ได้คิดอะไรมาก สวยอ่ะสวยจริง ๆ ยอมรับ แต่สเปคผมมันต้องยั่วสวาทกว่านี้ ไม่ใช่น่าถนุถนอม สดใส ซิง ๆ เฮ้อผมขี้เกียจสอน บอกตรง ๆ ผมไปร้านกาแฟ ซื้อเสร็จก็จะกลับเข้าห้องตรวจปกติ แต่... เฮ้ย ปริมเหรอวะ ปริมกับสวย? สวยรู้จักปริมได้ไงวะ สวยเป็นเพื่อนสนิทกิ่ง เมียไอ้บอสนี่หว่า ส่วนปริมก็แฟนเก่าสมัยมหาลัยไอ้บอส แถมยังเข้าไปพังงานแต่งไอ้บอสอีก... กูว่ามันแปลก ๆ แล้วล่ะ... มาโรงพยาบาลทำไมวะ มาฉีดวัคซีน หรือ… เชี่ย สวยถือสมุดฝากครรภ์? ใครท้องวะ สวย? เมื่อคืนกูฟันคนท้อง! ผมตกใจจนแก้วกาแฟเกือบหลุดจากมือ ก่อนจะรีบตั้งสติอีกครั้ง เมื่อสวยยื่นสมุดเล่มนั้นให้ปริม เฮ้อ... โล่ง อ้าวเฮ้ย? ปริมท้องเหรอวะ! สายตาสวยยังดูเศร้า ๆ แต่ก็ยังยิ้มอยู่... แฟนเธอแม่งคิดอะไรอยู่วะ เทไปได้ไง แฟนน่าเอาขนาดนี้ ถ้าเป็นผม จะจัดทุกวัน...จนฟ้าสว่าง บอกเลย… ตอนนี้ปริมเดินเข้าห้องตรวจไปแล้ว เหลือแต่สวยที่นั่งอยู่ หึหึ ที่เขียนโน้ตไว้ แล้วมาโรงพยาบาลไม่รู้เหรอวะ ว่าผมเป็นหมอที่นี่ แถมอยู่แผนกนี้ด้วย... ผมเดินล้วงกระเป๋าเสื้อกาวน์เดินไปหยุดตรงหน้าสวย ก่อนจะยกกาแฟขึ้นมาดูดชิล ๆ จนสวยค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมองผมช้า ๆ พร้อมกับเบิกตากว้าง ตกใจอะดิ... “มะ… หมอเหรอ?” ใส่เสื้อกาวน์แบบนี้ เป็นตำรวจมั้ง “ใช่ เธอตื่นเช้านะ มาทำอะไร มาตรวจภายในเหรอ... ฉันตรวจให้เอามะ” เธอตกใจมองผมอยู่สักพัก ก่อนจะรีบตั้งสติหันหน้าไปทางอื่น “เป็นหมอแผนกนี้เหรอ...” “อื้ม...” สวยมองผมอีกครั้ง ก่อนจะกระพริบตาปริบ ๆ “ไม่น่าล่ะ” ใช่! ผมรู้หมดหล่ะ ซอกมุมไหนให้ความรู้สึกยังไง เส้นประสาทในอวัยวะเพศแทบทุกเส้นผมรู้หมด! “ฉันไม่คุยเรื่องนี้ที่โรงพยาบาล ถ้าต้องการนอกรอบ ก็... ติดต่อมา” สวยตกใจจนตาเบิกกว้าง ก่อนจะรีบหันไปมองที่ประตู เพราะปริมกำลังออกมา ปริมหันมาเจอผมก็ตกใจสะดุ้งเหมือนกัน ก่อนจะรีบซ่อนสมุดสีชมพูไว้ข้างหลัง “มาทำอะไรปริม” “อ๋อ ฉะ ฉีดวัคซีนมะเร็งปากมดลูกหน่ะ” เอาอะไรคิด นี่โกหกหมอเหรอวะ เอาเถอะ ผมไม่ถามต่อหรอก ไม่ใช่เรื่องของผม ไม่อยากยุ่ง พอหันกลับไปหาสวย เธอก็ไปซะแล้ว… แล้วจะติดต่อกันยังไงทีนี้ เฮ้อ ผมมันไร้น้ำยาเหรอวะ มันไม่เคยมีเลยนะเว้ย ที่ผู้หญิงได้กับผมแล้วหนีหน้าผมแบบนี้ ยัยนี่คนแรก!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more