NANAMI'S POV
Halos maghalumpasay na ako dito sa kama ko dahil sa nangyare kahapon sa field. Hindi ko feel na makita ang pagmumukha ni Xien dahil nakakairita. Pero bakit parang nagpa-flashback ang mga nangyare kahapon?
“AAAAAAHHHHH!!!” tili ko.
Narinig kong kumalabog ang labas at may umaakyat na paparating. Kinalampag ang pinto nitong kwarto at halatang nag-aalala.
“Nanami! Anong na yare sa 'yo? Bakit ka sumisigaw? Nanami!” Napailing nalang ako dahil sa sigaw ni Mika mula sa labas.
“Gwenchanha, Lyme?” tanong niKira.
“Ne, sige na magbibihis na ako.”
Kailangan ko sigurong matutunan kung pa'no magpagalaw ng lupa? Para higupin ako nito pailalim at ng hindi ko makita ang pagmumukha ni Xien. AAARRRGGG! Matapos kong maligo at magbihis lumbas na ako ng kwarto ko.
