When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
NANAMI'S POV Nakarating kami sa k'webang wala ng gumambalang mga panget na nilalang. Pero ginugulo parin ng mga sinabi ni ate ang mga neurons ko at halos magsapakan ang kulubot kong utak kakaisip. Bakit ba kasi kailangan nila maging matalinhaga at malalim magbigay ng kahulugan? Naiintindihan ko pero parang hindi. “Ako ang unang papasok,” prisinta ni Xien. “Sige susunod kami, at least una kang mamatay kaysa sa amin,” sabi naman ni Shin. Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maiinis sa sinabi nya. Lahat kami ay nakatingin sa kanya. Walang ng igugulo pa ang sitwasyon na ito dahil sa baliw na si Shin. Ang kulit pala ng apdo ng isang 'to. Hindi ako na-inform no'n ah. “Gago 'tol. Gusto mong unahin na kita?” inis na sabi ni Xien. “Joke lang naman. Sige pasok kana. Welco