By Michael Juha
getmybox@hotmail.com
fb: Michael Juha Full
--------------------------
Buong magdamag na hindi ako nakatulog. Umiiyak at isiniksik sa utak na hindi talaga kami para sa isa’t-isa; na marahil ay tama lang na ganoon ang nangyari habang maaga pa; at na dapat ay matanggap ko ito nang maluwag sa kalooban.
Tinanggal ko sa aking mga kamay ang singsing na ibinigay niya at itinago iyon sa loob ng drawer, ipinangako sa sarili na hinding-hindi ko na isusuot iyon.
Kinabukasan, bagamat namamaga pa ang aking mga mata sa kaiiyak, pumasok pa rin ako sa school. Pinilit ko ang sariling ipakitang normal pa rin ang lahat sa kabila nang pagsisigaw ng damdamin ko kung bakit sa akin pa nangyari ang ganoon. Alam ko, napapansin pa rin ng marami ang kakaibang lungkot sa mukha ko. Ngunit hind
