ฉันเม้มปากแน่นพลางมองมือตัวเองที่กำลังถูกเกาะกุมด้วยมือหนา "พี่ขอโทษ มันได้ทำอะไรเราหรือเปล่า" ฉันส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะมองแผลพี่ไวน์
"ทำไมไม่ทำแผลละคะ"
"พี่ไม่มีอารมณ์นั่งทำแผลหรอก มันไม่ได้ทำอะไรเราจริงๆใช่ไหม" ฉันยกยิ้มก่อนจะกุมมือพี่ไวน์
"ไม่ค่ะ มีผู้หญิงคนหนึ่งมาช่วยไว้ เธอเป็นใครเหรอคะ"
"เมเบลเป็นรุ่นน้องพี่เอง" ฉันเลิกคิ้วทันที เมเบลเป็นรุ่นน้องพี่ไวน์แล้วทำไมได้มาช่วยฉัน หรือว่า..
"แผนของพี่ไวน์ใช่ไหม" พี่ไวน์เลิกคิ้วก่อนจะยกยิ้มมุมปาก
"โอ้ย ปวดแผลจัง" เปลี่ยนเรื่องตลอด
"งั้นแวะร้านยา เดี๋ยวหนูจะไปซื้อยามาทำแผลให้"
หลังจากที่ฉันนั่งทำแผลให้พี่ไวน์จนเสร็จก็พากันกลับมาบ้านทันที "เกิดอะไรขึ้นคะ" ป้าพรวิ่งมาหาด้วยความตื่นตระหนก
"แค่อุบัติเหตุนิดหน่อยค่ะ" พูดจบฉันก็พาพี่ไวน์ขึ้นไปบนห้องทันที
"นอกพักนะคะ ถ้าปวดแผลก็บอกข้าวนะ" ฉันห่มผ้าให้ร่างสูงที่นอนจ้องฉัน ก่อนจะลุกออกจากเตียง
