"What the f**k, Stanley!?" bulalas ni Brandon sa pinsan dahil sa nakikitang ayos nito ngayon.
He and Stanley were cousins and best of friends at the same time. Hindi pala best of friends kundi partners-in-crime pala dahil halos lahat ng bagay, matino man o kalokohan ay magkasama silang dalawa. Heto nga at tumatakas silang dalawa sa kaniyang Tito Fred, ang butihing ama ni Stanley. Tumatakas sila upang maka-goodtime sa isang party na hindi sinang-ayunan ng kaniyang tito.
"Bilisan mo!" halos pasigaw na wika ni Stanley sa kaniya. Nasa taas na ito ng matayog na bakod samantalang siya ay hindi pa naisusuot ang pantalon.
"Paano ako makakaakyat kung ganito ako?" Itinuro niya ang panyalon na isinusuot at nasa kalahati ng binti palang niya ito.
"Hindi ko na problema iyan. Bakit ba kasi ang kupad-kupad mong kumilos?"
"Aba't! Papaano ka kaya nakaakyat diyan kung hindi dahil sa akin?" sikmat niya rito.
"Bilisan mo! Ang dami mo pang satsat! Bilisan mo at baka makatunog si Papa!"
Mabilis na umakyat siya sa bakod at tumalon sa kabila kung saan naroroon si Stanley na naghihintay sa kaniya. Nakaparada ang motorsiklo ng pinsan sa kabilang kanto kaya naman mabilis nilang tinakbo ang kinaroroonan nito.
Masayang-masaya silang dalawa ng pinsan nang marating ang bahay kung saan ginaganap ang party na inihanda ng kanilang kaibigan. Stanley and he, both, were in the second year in tertiary level and both were taking business management course.
"Stan, si Mayumi!" saad niya nang makita si Mayumi Cruz, ang ultimate crush ni Stanley. Campus Queen ito kung naturingan dahil sa angking ganda nito aside from mayaman at maimpluwensiya ang pamilya nito. Nasa third year na ito sa kursong Political Science.
"Hindi pa rin ako pinapansin eh," wika ni Stanley sa kaniya.
Sa buong pamamalagi nila sa unibersidad at sa impluwensiya ng pamilya nila ay nakapaimposible talagang hindi sila mapansin pero snob ang katangian nila at kagandang-lalaki ng dahil kay Mayumi. Nakakasugat ng ego. Pero wala silang magagawa dahil na-love at first sight yata ang pinsan niya.
Mahirap talaga kapag maganda at sikat dahil maraming kaagaw. Mabuti na lamang at simple lamang ang babaeng itinatangi niya. Fatima Cruz, the simpliest and prettiest woman for him. Walang tatalo ang kagandahan nito sa ibang babaeng nakilala niya kahit pa nga kay Mayumi. She has the most angelic face he had ever seen in his entire life.
Kagaya ng pangalan nito ay animo santa ito sa kabaitan. Mahinhin din ito na animo'y hindi makabasag pinggan. Nakababatang-kapatid ito ni Mayumi at ka-department nila ni Stanley. Unang kita pa lamang niya rito ay dumagundong kaagad ang kaniyang dibdib. Kagaya ni Stanley ay mukhang na-love at first sight din siya.
Pero hindi kagaya ni Stanley, siya ay mas maswerte dahil sinagot na siya nito dalawang araw na ang nakakalipas. Halos dalawang taon din niyang sinuyo ang dalaga at sa wakas ay nasungkit na niya ang matamis na oo nito.
Isa rin ito sa dahilan kung bakit pumuslit silang dalawa ni Stanley, upang makita ito at makasama. Ngunit halos trenta minutos na sila sa lugar ay hindi pa rin niya nakikita ni anino nito. Kadalasang nakikita niya ito kasama ng kapatid ngunit ngayon ay wala.
"Nakita mo ba?" aligagang tanong niya kay Stanley.
"Hindi eh! Halika at itanong natin sa kapatid," wika ng pinsan. "Bilisan mo habang nagsosolo pa si Mayumi!"
Tinawid nila ang ilang metrong pagitan ng kapatid ni Fatima. Mag-isa ito ngayon at hindi kasama ang mga kaibigan.
"Hi, Mayumi!" bati niya sa dalaga. Napatingin naman ito sa kanila at nakataas ang kilay.
"You know I hate seeing your face," wika nito sa kaniyang kasama na may paturo-turo pa.
Natawa naman si Stanley rito at binilisang maupo sa tabi nito para dumiga rito sakaling maging good ang vibes ng mga ito.
"Si Fatima, hindi ba sumama?" tanong niya rito. May usapan kasi silang magkikita sila ngayong gabi rito.
"May tililing ngayon," kaswal na sagot nito sa kaniya.
"So, hindi sumama?" pag-uulit na tanong niya rito.
"Hanapin mo na lang diyan. Nasa tabi-tabi lang iyon at mukhang nababaliw. Sabi ko naman sa iyo, may tililing iyon. May sapi ngayon kaya mag-ingat ka." Napailing pa ito habang nakatingin sa kaniya na animo'y kawawa siyang nilalang.
"Hanapin ko lang," saad niya kay Stanley na ikinatango naman nito.
He wondered kung saan kaya ito nagtungo. Nagtataka rin siya sa kung anong 'tililing' ang sinasabi ni Mayumi sa kaniya.
Fatima was a loner and an introvert kaya nasisiguro niyang nasa tahimik na lugar ito at nagmamasid lamang pero kahit ganoon ay kailangan niyang suyurin ang buong lugar dahil baka naroon ito.
Sinimulan niya itong hinanap sa sala kung saan naroroon ang karamihang estudyante ngunit wala ito roon. Nagtanong-tanong na rin siya kung nakita ng mga ito si Fatima ngunit panay hindi ang sagot ng mga napagtanungan niya.
Pinuntahan niya ang kusina. Nalibot na yata niya ang buong unang palapag ngunit wala roon ang dalaga.
Sinimulan niyang baybayin ang hagdanan at nagbabakasakaling nasa ikalawang palapag ito ngunit maging doon ay wala ito. Nabuksan na niya ang lahat ng kwarto roon ngunit wala ito.
Laglag-balikat na binaybay niya ang daan pabalik sa unang palapag. Marahil ay umuwi na ito at hindi siya nahintay.
Nang balikan niya si Stanley upang magpaalam ay busy na ito ngayon kay Mayumi. Mukhang nagkakamabutihan na ang mga ito dahil animo'y ahas nang nakalingkis ang mga braso ng binata sa beywang ng dalaga. Kaya naman nagpadala na lamang siya ng mensaheng nagsasabing uuwi na siya at dadalhin niya ang motorsiklo.
He went to the garage to the motorbike when he heard a commotion in the FROG room. Dahil may sa pagka-chismoso siya ay tinungo niya ang kwartong iyon. Dahan-dahan niyang binuksan ang nakapinid na pinto na lumangitngit pa rin ngunit.mukhang hindi napansin ng mga nasa loob. Madilim ang loob ng kwartong iyon at puno ng kung ano-abong kagamitan.
Dahil wala namang kakaiba roon at mukhang may nahulog lamang na gamit at tumalikod na siya upang lumabas ngunit muling natigilan dahil sa narinig na ungol ng isang lalaki kasabay ng pag-ungol ng kasama nitong babae.
At dahil chismoso na talaga siya ay sinundan niya ang mga ungol na iyo na papalakas nang papalakas habang papalapit siya sa kinaroroonan nito.
He saw two men. Yes, two. Two men half naked below. They were busy slamming themselves on a woman. One, behind the woman and the other one on her mouth. Hindi niya mapagsino kung sino ang babaeng hubo't hubad na iyon dahil bagsak ang buhok nito at natatakpan ang mukha nito.
Naisip niya ibang klase na talaga ang mga kababaehan ngayon. They were so liberated. Akalain mo nga threesome pa ang nakita niya.
Napailing siya habang nakatanaw sa mga itong halos wala nang muwang sa mundo at nilamon na ng makamundong-pagnanasa.
He turned around to walk away from there dahil baka makaistorbo pa siya. Baka mamaya ay matukso siyang makisali roon.
"f**k, baby! f**k me harder!"
He froze hearing that voice. Kilalang-kilala niya ang boses na iyon. Hindi siya maaaring magkamali. With that, he turned around. This time, the woman's hair was held by one of the two men, and bingo, she looked at his direction.
It was her, his girl. It was Fatima whom he thought was as fragile as glass. And looking at her face, she wasn't the innocent Fatima whom he knew. She was the other way around. She was the exact opposite of what he knew and she was f*****g enjoying being sandwiched by the two men.
With that, he silently turned around and walked away broken-hearted. Right at that moment, he vowed never to trust and believe in f*****g love.