Sabah belli belirsiz titreyen yatak Çağatay'ın uyanmasına yetmezken Beste'nin usulca göğsünden kalkan başıyla gözleri fal taşı gibi açıldı. Tüm gece erimiş altın gibi yastığa ve tenine dağılmış uzun, sarı saçları okşamak uykuya direnmesine sebep olmuştu. Uyuduğunda epey geç olmuştu. İlk kez bir kadınla sabahlıyordu. Üstelik bu kadınla birlikte olmamıştı bile.
"Nereye gidiyorsun?"
- Derslerden birisi bugün sabah. Birisi de Cuma öğleden sonra. Hafta sonumu bir güzel kapatmayı başarmışlar.
"Başarmasalardı peki?"
- İstanbul'a gidebilirdim, en az dört beş gün kalmış olurdum. Bu programla kısıtlanmış oldu.
"İsabet olmuş. Kahvaltı?"
- Maalesef vaktim yok. Ama bir iki saat içinde dönerim.
"İki dakikada hazırlanırım. Sen de değiştir üstünü hadi."
Tüm itirazlarına rağmen Beste'yi okula götür
