Chapter 14 ละเลง...บนโต๊ะอาหาร
“โอ๊ย! ฉันเจ็บนะ! ทำไมพี่ถึงทำกับฉันแบบนี้”
“ก็เพราะกูเบื่อมึงยังไงล่ะอีแก่ กูกับมึงเลิกกัน นับจากนี้กูกับมึงไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก”
เรื่องอะไรจะอยู่กับเมียแก่หนังเหี่ยวให้โง่ ในเมื่อตอนนี้เขามีเงินทองมากมายใช้ทั้งปีทั้งชาติก็ไม่หมด เขาได้ติดต่อซื้อบ้านหลังใหญ่ไว้หลังหนึ่งในตัวจังหวัด จะรีบไปดูบ้านซื้อเฟอร์นิเจอร์ตกแต่งให้สวยงาม ก่อนที่จะรับน้องหนูสาวๆ สวยๆ เข้ามาอยู่ร่วมชายคาเดียวกัน ตั้งใจจะทำให้บ้านให้เป็นฮาเร็มที่มีสาวๆ นุ่งน้อยห่มน้อยคอยบำรุงบำเรอกามให้เขาทั้งวันทั้งคืน
แค่คิดก็สยิวแล้ว!
“ไหนพี่บอกว่ารักฉัน เราจะสร้างครอบครัวด้วยกัน”
มนัญญาคลานเข้าไปกอดเข่ายศพลอย่างสิ้นไร้ศักดิ์ศรี ยามนี้เธอสิ้นหวังในชีวิต เขาเป็นดั่งที่พึ่งพิงแห่งสุดท้ายเธอไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน เป็นผู้หญิงอ่อนแอกับบุตรสาวจำเป็นต้องมีผู้ชายคอยดูแลปกป้อง
“กูจะบอกอะไรให้เอาบุญ
