แพขนตางอนเปิดขึ้นเมื่อนอนเต็มอิ่มแล้ว ภูผากางแขนขาออกบิดตัวอย่างที่ชอบทำมองไปรอบๆ ข้างกายนั้นกลับยังมีคุณอาและพี่รินทร์อยู่ เด็กน้อยมองดูคนหลับด้วยความสงสัยว่าทำไมคุณอาถึงยังไม่ไปทำงานสักทีแต่ไม่นานก็ละความสนใจไปหาอีกคนข้างๆ แทน
พี่รินทร์ยังไม่ตื่นทั้งยังหลับสบายแก้มแนบกับหมอนอย่างน่าเอ็นดูอีกด้วย ภูผามองอยู่นานก่อนจะขยับเข้าไปหา นอนลงแล้วมุดเข้าไปในอ้อมกอดอย่างที่ทำตลอดเวลาตื่น
กลิ่นหอมอ่อนๆ จากพี่รินทร์ทำให้เขายิ้มออกมา ภูผาได้กลิ่นพี่รินทร์แล้วรู้สึกสบายใจเหมือนเวลาดมกลิ่นหม่าม้า เด็กน้อยจึงสูดดมเข้าเต็มปอดหลับไปอีกครั้งในท้ายที่สุด
หกโมงเช้าคนที่ตื่นขึ้นมาก็เป็นขุนเขา ร่างสูงเอื้อมมือไปลูบผมคนรักอย่างนึกเอ็นดู พอผละออกมาก็ไม่วายลูบผมหลานที่เกาะคีรินทร์เป็นลิง ทุกวันทั้งสองจะอยู่ในท่านอนแบบนี้ตลอด แต่หากวันไหนคนน้องมากอดเขา บางทีภูผาก็ข้ามฝั่งไปนอนกอดเอวจากด้านหลังบ้าง นอนบนตัวริน
