"เจ็บมากไหม เน่ขอโทษ" เธอเอื้อมมือเข้าไปแตะลงบนบาดแผลข้างริมปากหนาของฟีฟายเบาๆ
"ไม่อะ เจ็บใจมากกว่าที่ช่วยเราไม่ได้" มือหนาจับซ้อนลงบนมือของเธอ "พี่ไม่เข้าใจว่าเราจะไปยอมมันทำไม ยังไงพี่ก็ไม่ยะ.." ยังไม่ทันที่ฟีฟายจะพูดจบประโยคก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อเนเน่โพล่งแทรกขึ้นเบี่ยงประเด็น
"เดี๋ยวเน่ขอไปหยิบชุดคลุมในห้องน้ำมาใส่ก่อนนะ จะได้เอาอุปกรณ์ทำแผลมาทำให้พี่ด้วย" ว่าจบเธอก็ดึงมือออกจากเกาะกุม หยัดกายลุกขึ้นเดินไปยังห้องน้ำทันทีไม่รอให้อีกฝ่ายตอบรับใดๆ
ขี้เกียจฟังคำที่เขากำลังจะเอื้อนเอ่ย เพราะรู้ว่าคนอย่างฟีฟายไม่ยอมให้เธอต้องมาทนเจ็บปวดแบบนี้ แล้วเธอเองก็ไม่ได้อยากยอมแต่มันจำเป็นเพื่อความปลอดภัยของเขา คนที่ถือไพ่เหนือกว่าและมีความเลือดเย็นอย่างเพลิงสามารถทำอะไรได้หลายอย่างโดยที่เราไม่คาดคิด
ดวงตาสีดำสนิทมองตามหลังเรือนร่างเปลือยเปล่าเดินไปจนลับตา ครั้งแรกเหมือนกันที่ชายหนุ่มเอ
