Aslan bağırmamızla susarken Reyhan abla olanı biteni anlamış gibi sırıtıyordu. Ondan da gözlerimi kaçırıp yeri izlemeye başladım. Gerçekten mükemmeldi. Kocamı öptüğüm için utanıyordum. Doğrusu öpmüştüm ve daha fazlasını istediğim için utanıyordum.
Emin baba geri dönüp yerine oturunca küçük bir sessizlik oluştu. Bu durum komiğime giderken diğerlerine de öyle olmuş olacakken kıkırdamaya başladık. Gülizar anne;
' ' Bey, bu akşam hangi restorana götürüyorsun bizi? ' '
Gözler ikisine dönünce Emin baba kolunu kaldırıp Gülizar anneyi kolunun altına aldı.
' ' Hayırdır Gülüm? ' '
' ' Biz yemek yapacağız diye mutfağa girmiştik olay olunca kaldı öyle. ' '
Çocuk gibi çıkan sesine sırıttım. Onlar çok güzeldi. Emin baba gülerek;
' ' Ha bir yemek beceremediniz. ' '
' ' Çok kolaysa al oğullarını
