วันต่อมา.....
"ไปไหนแต่เช้าคะลูก"
"ไป.......ไปเที่ยวแถวนี้แล่ะค่ะแม่^^"
"ทำไมไม่เอารถยนต์ไปคะเอารถจักรยานไปทำไมไม่ร้อนเหรอ"
"ไม่เป็นไรค่ะหนูอยากปั่นจักรยานออกกำลังกาย หนูไปก่อนนะคะแม่" พูดจบฉันก็รีบปั่นจักรยานออกมาแล้วตรงไปยังร้านของพอส ร้านที่ว่าคือร้านขายวัสดุก่อสร้างทุกชนิดร้านของเขาเป็นร้านที่ใหญ่ที่สุดของอำเภอแถมยังมีโรงงานผลิตของตัวเองอีก สาเหตุที่ฉันไม่เอารถยนต์มาเพราะฉันกลัวเขาจะเห็นฉันก็เลยเอาจักรยานมาแทนเพราะมันหลบได้ง่าย ฉัยเอารถเข้าไปจอดใต้ต้นลำไยแล้วย่องๆเดินมาดูว่าพอสมาหรือยังจุดสังเกตของฉันก็คือรถกระบะโฟวิลสีเทาควันบุหรี่ของเขานั่นเอง สักพักพอสก็ขับรถเข้ามาจอดที่ลานจอดรถฉันรีบย่องไปหาเขาทันที และเมื่อเขาเห็นการปรากฏตัวของฉันเขาก็ทำท่าตกใจเหมือนเห็นผี
"เห้ย!!!"
"ทำไมต้องทำหน้าตกใจขนาดนี้"
"ก็ตกใจพี่อะดิแล้วพี่มาทำอะไรตรงนี้"
"ก็มาตามเราไง"
"ตามผม?? ตามทำไม??"
"......" เออนั่นสินะแล้วฉันจะเอาเหตุผลอะไรบอกกับพอสดีล่ะ จะบอกความจริงมันก็มีอยู่นะแต่ไม่อยากบอกอ่ะ
"ว่าไง ตามผมทำไม ถามทำไมไม่ตอบ"
"เอ่ออ ก็..." ยิ่งเจอสายตาข่มขู่คุกคามเพื่อเอาคำตอบฉันก็ยิ่งลนลานหันซ้ายหันขวาเพื่อหาตัวช่วย พอดีกับอาแพรวแม่ของพอสเดินออกมาจากร้านพอดีฉันได้โอกาสก็เลยรีบวิ่งไปหาท่านทันที
"คุณอาาาาาาาา"
"อ้าวน้องซายน์" พอท่านเห็นฉันท่านก็เดินมาหาเราสองคนกอดกันเพราะไม่ได้เจอกันนาน
"ซายน์คิดถึงคุณอาจังเลยค่ะ ก็เลยมาหาคุณอา"
"อาก็คิดถึงน้องซายน์เหมือนกัน ว่าแต่น้องซายน์มีธุระอะไรด่วนหรือเปล่าจ๊ะถึงมาที่ร้านแต่เช้าแบบนี้"
"เอ่อ คือซายน์ปั่นจักรยานเล่นน่ะค่ะปั่นไปปั่นมาก็ปั่นมาถึงร้านคุณอาได้ไงก็ไม่รู้" ฉันโกหกออกไปทั้งที่จริงแล้วฉันมาหาลูกชายของอาแพรวต่างหาก ซายน์ขอโทษนะคะที่โกหกคุณอา ฉันพูดขอโทษท่านในใจ
"ว่าแต่วันนี้น้องซายน์ว่างมั้ยลูก"
"ว่างค่า^^"
"ดีเลย วันนี้อาจะทำขนมจีบใส้กุ้ง พอดีตาพอสบ่นอยากทานมาหลายวันแต่อาก็ไม่ว่างทำสักทีวันนี้ก็เลยว่าจะทำแล้วก็บังเอิญอีกที่น้องซายน์ก็ชอบขนมจีบใส้กุ้งเหมือนกันอาก็เลยจะช่วยน้องซายน์ไปทานขนมจีบที่บ้านของอา"
"ด้วยความยินดีเลยค่ะ ซายน์ไม่ได้ทานขนมจีบฝีมือคุณอามานานแล้ว"
"ถ้างั้นเราไปกันเลยดีมั้ยคะ"
"ดีค่า" จากนั้นอาแพรวก็เดินจูงมือฉันมาที่รถของพอสโดยที่พอสยืนกอดอดเอาหลังพิงประตูรถมองมาที่ฉันกับแม่ของเขา
"พอสเดี๋ยวพอสไปส่งม๊าที่ซุปเปอร์มาเก๊ตทีนะลูกม๊าจะไปซื้อของสดทำขนมจีบ"
"ครับม๊า" สรุปแล้วฉันก็ได้นั่งรถไปกับพอสแล้วก็น้าแพรว ระหว่างทางน้าแพรวก็ถามฉันถึงเรื่องที่ฉันไปเรียนต่อกลับมา
"ไปอยู่ที่โน่นตั้งหลายปีมีหนุ่มๆมาจีบมั้ยคะน้องซายน์"
"มีค่ะ แต่ซายน์ไม่ได้สนใจใครค่ะ" ฉันตอบไปตามความจริงไม่ได้โกหกเพราะตอนที่ฉันอยู่ที่อเมริกาฉันก็เป็นสาวฮอตอยู่นะมีหนุ่มๆมาจีบฉันเพียบไม่ว่าจะฝรั่ง จีน เกาหลี ญี่ปุ่นมาทุกสัญชาติแต่ฉันไม่สนใจใครสักคนเพราะคนที่ฉันสนใจเขานั่งอยู่ข้างๆฉันตรงนี้นี่ไง คิดแล้วก็เขินเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้นั่งรถพอส คือไม่นับวันก่อนนะเพราะอันนั้นไม่ทันได้ไปไหนฉันก็รีบกระโดดลวจากรถเพราะรับไม่ได้ที่เขาบอกว่าเขากับตะวันคบกัน
"แบบนี้ก็แปลว่าน้องซายน์ยังโสดสินะจ๊ะ"
"ใช่ค่า ทั้งโสดทั้งซิง อุ้ย ทั้งสวยค่ะ5555" ฉันพรีเซ้นส์ตัวเองเผื่อคนข้างๆจะสนใจแต่ดูเหมือนเขาจะไม่ได้สนใจบทสนทนาระหว่างฉันกับแม่ของเขาเลย
"ดีจังเลย ถ้าน้องซายน์โสดแบบนี้อาคิดว่า...."
"คิดว่าอะไรเหรอคะ"
"คิดว่าจะให้ตาพอสจีบน้องซายน์ไงล่ะคะ^^"
"ห๊ะ!!!"
"ม๊าาาา!!!!" ทั้งฉันทั้งพอสต่างพากันอุทานด้วยความตกใจเพราะไม่คิดว่าคุณอาจะพูดตรงๆไม่อ้อมค้อมแบบนี้
"ตกใจอะไรกันจ๊ะ พูดเล่นแค่นี้เองเพราะเรื่องแบบนี้มันอยู่ที่คนสองคนแต่บอกตามตรงเลยนะ ว่าอาก็อยากได้น้องซายน์มาเป็นลูกสะใภ้ของอา"
"ม๊าครับ" พอสเอ่ยเรียกชื่อแม่ตัวเองเสียงเข้มเลย คงไม่พอใจแล่ะฉันฟังน้ำเสียงออก แต่ดูเหมือนอาแพรวจะไมไ่ด้สนใจท่าทีของลูกชายท่านเลยแม่แต่น้อย
"น้องซายน์จำตอนน้องซายน์อายุสองขวบได้มั้ยลูก แต่คงจำไม่ได้หรอกมั้งเพราะหนูยังเด็กเล็กอยู่เลย ตอนนั้นวันที่ตาพอสเกิดน้องซายน์บอกว่าน้องซายน์ชอบตาพอสบอกว่าอยากได้ตาพอสไปไว้ที่บ้านแล้วอาก็บอกว่ารอให้โตก่อนแล้วค่อยมาเอาไป แล้วตอนที่ตาพอสได้สามขวบตาพอสน่ะชอบวิ่งไล่ตามน้องซายน์ไม่ยอมห่างเลยบอกว่ารักพี่ซายน์ คิดแล้วก็มีความสุข^^"
"เอ่อออ" ฉันถึงกับพูดไม่ออก อายก็อายเพราะตอนนี้พอสหน้าเครียดมากคงไม่ชอบที่แม่ของเขาเอาเรื่องสมัยเด็กมาเล่า แล้วถามว่าฉันจำได้ไหมตอนที่ฉันบอกว่าอยากได้พอส ฉันจำไม่ได้หรอกแต่เพราะมีคลิปวีดีโอที่แม่ของฉันแอบบันทีกไว้ทำให้ฉันเห็นตัวเองในตอนนั้นว่าฉันแก่แดดมากแค่ไหนที่ขอจองพอสตั้งแต่วันแรกที่เขาลืมตาดูโลก คิดแล้วก็อยากจะวาปไปหาตัวเองในตอนนั้นแล้วปิดปากห้ามพูด
"ตอนนี้น้องซายน์ยังอยากได้ตาพอสอยู่หรือเปล่าจ๊ะ ถ้าอยากได้อายินดีและเต็มใจยกให้เลย แถมสินสอดให้อีกร้อยล้าน"
"ม๊า ผมนั่งอยุ่ตรงนี้นะครับ พูดอะไรเนี่ย"
"5555ไม่ต้องเขินหรอกน่า ว่าแต่พอสเองก็ยังไม่มีแฟนไม่ใช่เหรอลูก ม๊าว่า..."
"ตอนนี้ผมกับตะวันเราตกลงคบกันเป็นแฟนแล้วครับม๊า"
"ว่าไงนะ ทำไมพอสไม่เห็นบอกแม่เลยล่ะ" อาแพรวดูตกใจมากกับสิ่งที่ได้ยินจากปากลูกชายเพียงคนเดียว
"ผมขอโทษนะครับม๊าที่ไม่ได้บอกคือเราเพิ่งตกลงคบกันน่ะครับ" พอพอสพูดจบอาแพรวก็หันมามองหน้าฉัน
"น้องซายน์ไม่โกรธตาพอสลูกชายอาใช่ไหมลูกที่ไปคบกับหนูตะวันเพราะเมือ่ก่อนหนูตะวันคยอยู่กับน้องชายหนู" อาแพรวถามฉันสีหน้าของท่านเหมือนกับรู้สึกไม่ดีที่ลูกชายของท่านมาคบกับอดีตน้องสะใภ้ของฉัน แต่จะให้ฉันโกรธฉันก็โกรธไมไ่ด้เพราะน้องชายของฉันมันทำไม่ดีกับตะวันเองถึงแม้ตอนนี้มันจะดูสำนึกแล้วก็ตามแต่ไม่รู้จะสายเกินไปไหม
"ซายน์จะโกรธได้ยังไงล่ะคะในเมื่อมันเป็นเรื่องส่วนตัวของตาซัน ตะวันแล้วก็พอส ซายน์ไม่มีสิทธิ์โกรธอะไรหรอกค่ะ"
วันนี้ไรท์อัพให้3ตอนนะคะ
ไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะหน่วงหรือจะฟินเพราะไรท์แต่งสดทุกตอน อยากได้แบบไหนบอกกันได้นะคะจะได้เอาไปเป็นแนวทาง^^
ปล.เรื่องของตะวันกับซันเดย์อยู่ในเรื่องเพื่อนที่แปลว่าเมีย