“ขอโทษครับ เป็นอะไรมากไหม”
ใบหน้าหล่อเหลาราวกับหลุดออกมาจากซีรี่ย์ทำเอาเลเน่ ถึงกับร้องอุทานในใจ // เสปคเลย กรี๊ดดดด หล่ออะไรขนาดนี้นะ จำได้ว่าตอนเจอผัวครั้งแรกความแรดยังไม่ทำงานมากขนาดนี้เลย สูงขาวเราชอบ
“ไม่เป็นไรค่ะ ขอโทษนะคะที่เดินไม่ระวังไปชนคุณ..”
เลเน่เว้นเป็นการถามชื่อเขาไปด้วย // อยากสนิทสนมอยากรู้จัก
“เจ้าขุนครับ เรียกขุนก็ได้”
ร่างสูงในชุดสูทเนี๊ยบตั้งแต่หัวจรดเท้าตอบยิ้ม ๆ ให้กับหญิงสาวสวยน่ารักที่มองจนเขาเริ่มรู้สึกว่าตัวเขามีอะไรแปลกไป รึเปล่า ทำไมจ้องกันขนาดนี้
“เลเน่นะคะ ขอโทษอีกรอบด้วย”
เมื่อได้สติเธอก็เอ่ยขอโทษออกไปอีกครั้งเพราะรู้ตัวดีว่าตัวเองกำลังเสียมารยาทกับคนที่เพิ่งรู้จักกันไม่ถึงห้านาที
“ไม่เป็นไรครับ ผมเองก็เดินไม่ทันระวังนัก”
เจ้าขุนมองใบหน้าสวยก่อนจะระบายยิ้มออกมากับ ความเปิ่นของคนตัวเล็ก ที่มองเขาราวกับของหวาน ผู้หญิงอะไร ไม่รู้จักรักษาจริตบ้างมองขนาด
