ฉันนั่งนิ่งไปตลอดทาง พี่ลีโอขับรถมาส่งที่หอพักของฉัน ไม่ได้ไปที่คอนโดตัวเอง คงจะรีบกลับไปดื่มต่อ
“อย่าให้รู้ว่ากลับไปทำงานที่นั่นอีก” พี่ลีโอพูดพร้อมกับปลดล็อกรถเพื่อให้ฉันเปิดประตูลงไป
“ขนาดพี่ลีโอยังไปเที่ยวได้เลย พายก็แค่ทำงาน ทำไมต้องห้ามพายด้วย” ฉันมองพี่ลีโออย่างไม่เข้าใจ แต่พี่ลีโอไม่ได้มองฉันนะ
ผู้ชายคนนี้ฉันเดาใจเขาไม่ออกเลยจริงๆ วันไหนเขาอยากจะหายไป ก็หายไปเลย วันดีคืนดีก็กลับมาทำเหมือนหวง แล้วสุดท้ายก็หายไปอีก....
“จะเอายังไงกับพายกันแน่คะ พายงง พายสับสนไปหมดแล้ว...” ฉันก้มหน้าลงพลางถอนหายใจออกมาด้วยขณะที่พูด
จู่ๆ เสียงสตาร์ทรถก็ดังขึ้น ฉันรีบหันขวับไปมองพี่ลีโออีกครั้ง
“ไปไหนคะ ?” คำตอบที่ได้คือความเงียบ พี่ลีโอขับรถออกไปจากหอพักของฉัน
ในตอนนี้ใบหน้าของพี่ลีโอเรียบตึง ไร้อารมณ์ ฉันเดาไม่ออกเลยว่าพี่ลีโอกำลังคิดอะไรอยู่ ไม่รู้ว่ากำลังโกรธฉันอยู่หรือเปล่า
หรือว่าพี
