ชั่วพริบตามือเรียวเล็กผลักอกกว้างให้ออกห่าง ก่อนมีดปอกผลไม้ที่วางอยู่บนโต๊ะใกล้ๆ จะถูกหยิบจับขึ้นมาจ่อลำคอขาวผ่อง เพลิงอัคคีเข่าแทบทรุดเมื่อปลายมีดใกล้ทิ่มแทงจนเลือดซิบ
“ทำไม?” เสียงเข้มตวาดถามดังสนั่น
“ฉันขยะแขยงคุณ! ถ้าหากต้องตกเป็นของคุณอีกฉันยอมตาย”
โอว...ราวกับสายฟ้าฟาดลงมากลางหน้าผากโหนกนูน มือหนากำหมัดแน่น ดวงตาคมกริบจ้องมองผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยความเจ็บแค้นในอก เขาอยากครอบครองเธอ อยากให้เธอรักอยากชิดใกล้ตลอดเวลา นี่หรือสิ่งที่ได้รับตอบแทนกลับมา
“เธอได้ตายสมใจแน่เกศน์สลิล”
เสียงอาฆาตแค้นดังขึ้น ก่อนเจ้าของเสียงและแววตาที่น่าสะพรึงกลัวจะก้าวดุ่มๆ ออกจากห้อง เสียงปิดประตูโครมครามดังสนั่นตามมาติดๆ การ์ดที่ได้ยินรีบรุดหน้ามาดูคุณหนูคนสวย ก่อนจะถูกไล่กลับไปทำหน้าที่เหมือนเดิมเมื่อทุกอย่างแลดูปกติ
ร่างหนาก้าวตรงดิ่งกลับเข้าห้อง ใบหน้าคมคร้ามหมองหม่นจนน่าใจหาย คนเป็นพ่อมองใบหน
