พูดเสร็จเจ้าตัวก็โอบสะโพกบางให้มาใกล้ชิดหน่อเนื้อหนุ่มที่เหยียดขยายจนร้อนผ่าว เกศน์สลิลเข้าใจการง้อของเพลิงอัคคีในทันที ดวงตาคู่งามเบิกกว้าง ผ้าถุงเนื้อบางที่เปียกชื้นแนบลู่กับร่างกายก็แทบจะทำให้เขาและเธอหล่อหลวมเป็นร่างเดียวกันอยู่แล้ว และตอนนี้ก็จวนเจียนจะหลุดออกจากร่างกายทุกที
“คนบ้า! คนผีทะเล ปล่อยนะ”
“ไม่ปล่อย แล้วก็ไม่ใช่ผีทะเล ผีน้ำจืดต่างหาก...” เสียงทะเล้นเรียกรอยยิ้มปั้นปึ่ง มือเล็กๆ ผลักใบหน้าหล่อเหลาให้ออกห่างเมื่อลมหายใจร้อนผ่าวของบุรุษเพศเริ่มรินรดพวงแก้มสวย
มือหนาเริ่มยุ่มย่ามแตะไล้กายสาว เคลื่อนปลายนิ้วร้ายให้เลื่อนผ่านอย่างแผ่วเบา เกศน์สลิลเสหลบอย่างอายๆ เธอสามารถเปิดหัวใจให้กับผู้ชายคนหน้าได้อย่างเต็มที่ ไม่ต้องมีอิดออดอีกแล้ว เธอยอมตามใจให้มือพญาโจรเคลื่อนไหวตามร่างกายด้วยความร้อนเร่า
ใบหน้าเรียวงามเบี่ยงหนี เมื่อรอยจูบเริ่มลากไล้ ร่างระหงสั่นหวิวเมื่อไฟพิศวาสเริ่มหล
