Risalyn
"Punta muna kami sa kabilang mesa.”sabi ni Sean kay Blair.
Sumunod na lang ako kay Sean. Lumipat na kami sa mesa ng mga magulang namin.
Hinawakan kaagad ni Mommy ang kamay ko pagka-upo ko.
“Masaya ako na naka-uwi ka na anak.”
Pilit akong ngumiti kay Mommy kahit sobra akong naguguluhan ngayon.
“Thank you, Sean.”wika pa ni Mommy.
Ngumiti si Sean pero kumirot ang puso ko dahil hindi na 'yung katulad ng dati na umaabot sa mga mata niya.
It felt like an empty smile to me.
"Hay naku Risalyn, malapit na malapit na talaga akong magtampo sayo."tumingin ako sa mommy ni Sean.
"Ni minsan, hindi mo pa ako binisita. Mabuti na lang at umuwi ka."dagdag pa niya.
"Ako nga rin, hindi ko maintindihan itong anak kong babae. Talagang makakarinig sana siya sa akin pero dahil magkasama na sila
