ตรีนุชโน้มลำคอของท่านประธาน บดขยี้ริมฝีปากกับเขา ขณะที่ท่านประธานเริ่มซอยเอว เสียงจังหวะกระหน่ำนี่ไม่ต่างอะไรกับหนุ่มสาววัยมันส์
กลิ่นอายแห่งความใคร่หอมหวนรัญจวนใจเหมือนเดิม ไม่มีเปลี่ยนแปลง ต่อให้ร่วมรักกันสักกี่สิบกี่ร้อยครั้งก็ตาม ความเร่าร้อนของตรีนุชทำเอาท่านประธานถึงกับหอบตัวโยน
สุดท้ายต้องเปลี่ยนเป็นไปนั่งบนโซฟาเพื่อให้ตรีนุชขึ้นขย่ม
แท่งลำของท่านประธานยังแข็งผงาด สามารถรองรับการขย่มของแม่หม้ายสาวใหญ่พันธุ์ดุได้อย่างอัศจรรย์ กระทั่งเธอเริ่มเร่งเครื่อง
เหมือนกำลังจะบอกว่า จวนจะเสร็จแล้ว
จังหวะนั้น ท่านประธานก็ต้องเร่งตัวเองเหมือนกัน เสียงเนื้อกระทบเนื้อ เสียงลมหายใจหอบเหนื่อย แต่ซาบซ่านด้วยความสุข
น้ำสีขาวทะลักไม่ได้ทะลักเข้าไปในร่องของตรีนุชหรอก เพราะเธอรู้ดีว่าจะจัดการยังไง
ตรีนุชใช้ปากดูดกลืนกินจนหมด ราวกับว่านั่นคือฮอร์โมนที่ช่วยบำรุงให้เธอสดชื่นกระปี้กระเปร่าอย่างนั้นแหละ
“โอยยย... ผมเสียว”
“ท่านประธานยังสุดยอดเหมือนเดิมค่ะ”
“ขอบคุณนะครับสำหรับโอกาส”
“โอกาสอะไรคะ” ตรีนุชเงยหน้าขึ้นมอง ริมฝีปากยังมันวาว น้ำสีขาวขุ่นของท่านประธานยังมีเปื้อนอยู่ จนเขาต้องเอามือมาช่วยขยี้ แล้วสอดนิ้วเข้าไปในริมฝีปากอวบอิ่มของเธอ
เธอดูด...
เขาฉุดร่างของเธอให้ลุกขึ้นมานั่งบนตักอีกรอบ จูบบดขยี้อย่างหนักหน่วง ในจังหวะนั้นเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้น...
เด็กหนุ่มหน้าละอ่อนในชุดนักศึกษา...
มันสเปกของตรีนุชชัด ๆ อีกแล้ว!
ตี๋ ขาว ปากแดง ดวงตามีประกายเอาเรื่อง
“มีอะไร” คุณโรจน์ถาม น้ำเสียงมีขุ่นมัวอยู่บ้าง แต่โดยรวมแล้วให้อภัยได้ เพราะเพิ่งพรั่งพรูความสุขกับตรีนุชมาใหม่ ๆ หมาด ๆ
ความขุ่นมาจากที่ต้องรีบร้อนแต่งตัว
ตรีนุชยังไม่เรียบร้อยดีด้วยซ้ำ แต่เมื่อเห็นชายหนุ่ม เธอก็ทำเป็นจงใจว่าไม่มีอะไรเรียบร้อย และทำให้อีกฝ่ายรู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นในห้องเมื่อสักครู่แน่นอน
“เอ่อ...ผมแค่นำรายงานของอาจารย์มาส่ง...”
“รายงานอะไร” เสียงของคุณโรจน์ยังขุ่น ๆ ไม่หาย
แต่ตรีนุชตอนนั้นอารมณ์เริงร่ามาก ถึงจะเสร็จกับคุณโรจน์ไปแล้ว แต่เจอเด็กหนุ่มในสเปกแบบนี้ เธอยอมรับว่าเธอร่านขึ้นมาอีก
น้ำหล่อลื่นที่ยังมีน้ำของคุณโรจน์ผสมอยู่ก็เอ่อชุ่มช่องทางไปเรียบร้อย
“ผมแค่มาตามคำสั่งของอาจารย์ครับ” เสียงของเด็กหนุ่มตอบ
“อืม วางไว้นั่นแหละ ออกไปได้แล้ว”
“ครับท่านประธาน”
ร่างสูงนั้นก้าวจากไป ตรีนุชก็รีบออกจากห้องของท่านประธาน เกรงว่าจะคลาดสายตา คุณโรจน์อดมองตามไม่ได้รู้ดีนั่นแหละว่า ตรีนุชยังไม่พอ
คุณโรจน์ไม่ได้มีสิทธิ์อะไรในตัวของม่ายสาวใหญ่พันธุ์ดุคนนี้เลย เพราะฉะนั้น จึงทำได้แค่ถอนหายใจยาว ความเป็นผู้ชายก็ยังเป็นผู้ชายอยู่วันยังค่ำนั่นแหละ มีความหึงมีความหวงอยู่บ้าง แม้จะรู้ว่าไม่มีสิทธิ์
ด้านนอก...
ตรีนุชก้าวตามมาทันหนุ่มน้อยในความรู้สึกของเธอ
แต่เป็นหนุ่มน้อยที่น่าขึ้นคร่อมแล้วโยกอย่างที่สุด
“หนุ่ม”
ร่างสูงพลันชะงักหยุด เพราะเสียงเรียก และเสียงรองเท้าส้นสูงกระทบกับพื้นดังเป็นจังหวะ
“ครับ”
“ชื่ออะไรเราอ่ะ”
“แจ็คครับ”
“แจ็คผู้ฆ่ายักษ์หรือเปล่า”
เธอหยอก
ดวงตาของสาวใหญ่ประกาย รอยยิ้มของเธอก็มีแววหยอกเอิน แต่เอาจริง ความเป็นสาวใหญ่ ผ่านประสบการณ์มาเยอะ เพียงแค่นั้น เธอเชื่อว่าเธอสามารถเล่นเจ้าหนุ่มน้อยสเปกในฝันของเธอได้ไม่ยากหรอก
เพราะเขายิ้มตอบ แววตาของเขามีประกาย
เด็กหนุ่มสมัยนี้น่ะ รู้งานทั้งนั้นแหละ!
“รู้จักครูหรือเปล่า”
“เอ่อ...”
หนุ่มแจ็คหน้าแดง มีรอยยิ้มเขิน ๆขึ้นมา
นั่นก็แสดงว่ากิตติศัพท์ของตรีนุชไม่ได้ธรรมดาหรอก เธอดังอยู่แล้วในชีวิตจริง และในโลกสีเทาค่อนไปทางดำของเธอ
“ว่าไงล่ะจ๊ะ”
“รู้จักครับ”
“รู้จักในแง่ไหนล่ะคะ” ตรีนุชหยอด
“ครูสวยครับ”
“แหม ปากหวาน รู้จักชมคนแก่เป็นด้วย”
“ครูสวยจริง ๆ ด้วยครับผมไม่ได้พูดเล่น”
“สวยตรงไหน”
“ผมว่าทุกตรง” ดวงตาของเด็กหนุ่มเป็นประกายเมื่อได้พูดออกมา อาการเก้อเขินของเขาก็หายไปแทบจะทันที เพราะตรีนุชเป็นกันเอง
หัวนมของตรีนุชแข็งปั๋ง ตั้งชัน
จะว่าไปแล้ว เธอสังเกตเห็นเป้าของเจ้าหนุ่มเริ่มตุง ๆ ขึ้นมา ใจของเธออยากจะคว้าหมับแล้วสไลด์ให้กับเขาเสียตรงนั้น
เด็กสมัยนี้มันบิ๊กเบิ้มได้ใจจริง ๆ
แค่นึกถึงเท่านั้น ใต้ท้องน้อยของเธอก็เสียววาบ น้ำเ****นเยิ้มเหนียวไปหมด
ยังดีที่ตรีนุชยังสามารถระงับความต้องการของตัวเองเอาไว้ได้ ไม่อย่างนั้นคงได้ประเจิดประเจ้อขายหน้าตรงนั้น
“พูดเล่นหรือเปล่าเนี่ย”
“เปล่าครับ”
“มีแฟนหรือยัง” ตรีนุชรุก เดินเคียงคู่ไปกับเขา ความรู้สึกของสาวใหญ่เต็มไปด้วยแรงปรารถนาเซ็กซ์
“ยังครับ”
“เกย์หรือเปล่าเนี่ย”
“โอย เปล่าครับอาจารย์”
เขารีบปฏิเสธ หน้าแดง
“โธ่จารย์ พูดแบบนี้ผมก็เสียหายแย่”
“ก็แค่สงสัย ทำไมหล่อๆ ใสๆ แบบนี้จึงยังไม่มีแฟน”
ตรีนุชอยากบดขยี้ริมฝีปากเข้าหา อยากแลกลิ้นกับลิ้นชมพูของเขาเหลือเกิน
เสียงของเด็กหนุ่มร่าเริง เป้ากางเกงของเขาตุงหนักขึ้นเรื่อย ๆ อย่างผิดสังเกต ตรีนุชไม่ได้พูดอะไร เกรงว่าเด็กหนุ่มจะตื่นเสียก่อน
“ผมผู้ชายแท้ ๆ ครับ”
“แท้จริงป่าว”
ตรีนุชหยอก