SO LONELY [12] ทำได้แค่ทน

1496 Words

@กลางดึกคืนนั้น ร่างเล็กในยามนอนหลับเธอเริ่มรู้สึกปวดตัว เพียงแค่คิดว่าจะขยับคราใดมันกลับระบมไปหมดจนต้องนิ่วหน้าออกมาบ่อยครั้ง รู้สึกเหมือนลมหายใจอุ่นร้อน ทั้งเหนื่อยทั้งเพลียมันไม่มีแรง ตอนนี้เธอหนาว ร่างเปลือยเปล่าไม่มีสิ่งใดปกปิด นานเท่าใดกันที่เธออยู่กับอากาศหนาวเย็นแบบนี้ ความสั่นเริ่มปรากฏขึ้น สุดท้ายเป็นจีด้าเองที่รู้สึกตัว ดึงตัวเองออกจากภวังค์แห่งความฝันเพราะความหนาวมันเกิดขึ้นจริง มืดสนิทอีกแล้ว เงียบเชียบ มือเรียวลูบไปตามตัว ตามลำคอของตัวเอง รู้สึกว่ามันร้อนกว่าเมื่อตอนเย็น ภายใต้สิ่งที่มองไม่เห็น จีด้าไม่รู้เลยว่าตัวเองดูซีดจนกระทั่งลุกเดินไปเข้าห้องน้ำ หญิงสาวอ้าปากค้างอย่างตกใจพร้อมน้ำใสๆกำลังจะไหลออกมา ขอบตาสองข้างร้อนผ่าว ผิวขาวเนียนของเธอมันเป็นรอยแดงเต็มไปหมด รอยกัดตามลำคอที่มองเห็นได้แค่ตอนยืนอยู่หน้ากระจก จีด้าแทบไม่กล้าเอามือสัมผัสเพราะมันดูห้อเลือด คนที่ยืนดูสภา

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD