“หากพระองค์ต้องการกำจัดเจ้าหญิงไนย์ดา ทรงบัญชามาได้เลยพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจะทำตามคำบัญชาของพระองค์ในทันทีพ่ะย่ะค่ะ”
“ยังก่อนรามีล อย่าเพิ่งทำอะไรทั้งนั้น เราต้องการใช้ประโยชน์จากเจ้าหญิงไนย์ดาก่อน”
คำปฏิเสธของเจ้าชายคาริม ส่งให้องครักษ์รามีลต้องขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความสงสัย อีกทั้งยังรู้สึกว่าเจ้าเหนือหัวของตนเองเริ่มพระทัยอ่อน มอบความเมตตาให้กับเจ้าหญิงไนย์ดาไม่ต่างจากพระบิดาพระองค์ ที่เคยมอบความเมตตาให้กับเจ้าหญิงพระองค์นี้
“ถ้ายังงั้นกระหม่อมจะรอจนกว่าเจ้าชายจะสั่งให้ลงมือกำจัดเจ้าหญิงทรยศ”
องครักษ์รามีลเอ่ยบอกเจ้าเหนือหัวเสียงเย็น ทำเอาเจ้าชายคาริมต้องลอบถอนหายใจด้วยความหนักพระทัย ก่อนจะตรัสห้ามอีกครั้ง
“ไม่จำเป็น รามีล ถึงเวลานั้นเราจะเป็นคนกำจัดเจ้าหญิงไนย์ดาด้วยมือของเราเอง”
เจ้าชายคาริมเริ่มรู้สึกเกลียดตัวพระองค์เอง ที่กลายเป็นคนปากกับใจไม่ตรงกัน ทรงบอกว่าจะปลิดชีวิตของเจ
