ใจเต้นแรง
1041 Words
ตอนที่5 ใจเต้นแรง
เจเลอร์ยกยิ้มใส่หน้าจอสมาร์ทโฟนเมื่อเห็นเพื่อนถูกแอบถ่ายลงเพจดังที่มีคนกดไลก์มากถึงหลายแสนคน ที่ลงทุนฝืนเข้าร้านไอศกรีมทั้งที่ไม่ใช่ตัวตนของมันเอาซะเลย
“ยิ้มอะไรคนเดียวคะ”
“เปล่า” เจเลอร์ปิดหน้าจอสมาร์ทโฟนทันทีที่โดนสวมกอดรอบเอวสอบ พระแพงยอมทิ้งการเรียนเพื่อที่จะได้อยู่กับเขา แต่ถามว่าซึ้งใจกับสิ่งที่เธอทำหรือเปล่า...ก็ไม่
“อย่ากอด ไม่ชอบ”
“ขอโทษค่ะ” หญิงสาวคลายอ้อมกอดแววตาเศร้า เธอทำอะไรกับร่างกายเขาไม่ได้เลยหากว่าไม่ได้อยู่บนเตียงที่สอดใส่กันอยู่ หวงเนื้อ หวงตัว ผิดกับตอนนั้นราวกับคนละคน
เจเลอร์ก้มเก็บเสื้อช็อปที่ตกลงอยู่ข้างเตียงขึ้นมาสวมก่อนจะเดินเข้าไปสำรวจความเรียบร้อยของตัวเองในห้องน้ำว่าพระแพงไม่ได้เล่นแผลง ๆ ทิ้งร่องรอยอะไรบนเนื้อตัว
“จะไปแล้วเหรอคะ แพงสั่งอาหารมาเยอะเลย”
“อืม” เขาตอบสั้น ๆ ไม่สนว่าเธอจะจัดการกับอาหารที่สั่งมาเผื่ออย่างไร เพราะเขาไม่ได้บอกให้เธอทำแบบนั้น
ติ๊ง
เมื่อประตูลิฟต์เปิดออกที่ชั้นล่างสุดเขาก็เจอกับหญิงสาวที่ไม่คิดว่าจะเจอเธอที่นี่ กับอีกคนที่น่าจะเป็นเพื่อนกัน แววตาของอชิรญามองที่ลำคอของเขาก่อนจะก้มหน้าเหมือนเก็บซ่อนบางความรู้สึก
“สะ..สวัสดีค่ะ” แสนดียกมือไหว้ตามอย่างงง ๆ แต่เห็นเพื่อนทำก็เลยทำตาม
“เธออยู่ที่นี่เหรอ”
“ค่ะ พี่ก็อยู่ที่นี่เหรอคะ” คนตัวสูงนิ่งไม่ตอบคำถาม อชิรญาจึงแก้เก้อด้วยการดึงแสนดีเข้าไปในลิฟต์ที่เขาเพิ่งออกและกดเลขชั้นที่ 15 ทันที
“เป็นอะไรเนี่ย”
“รู้สึกหน้าแตกอะแสน ถามแล้วเขาไม่ตอบ”
“เขาอาจจะคิดคำตอบอยู่ ว่าแต่รู้จักเขาเหรอเราไม่คุ้นหน้าเลย” อชิรญาเผลอเม้มปากเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เขาพยายามทำให้ผู้หญิงคนนั้นขอโทษเธอ รอยสักไม้กางเขนที่ลำคอนั้นฉายชัดในสมองมาทั้งคืน วันนี้เธอได้เห็นมันอีกแล้ว
“อ๊ะอาย”
“ฮ๊ะ”
“เธอก็ยังไม่ตอบคำถามฉันเลย ต้องรู้สึกหน้าแตกเหมือนกันป้ะ?” แสนดีรู้สึกเหมือนกำลังพูดคนเดียวเพราะเพื่อนของเธอนั้นเหม่ออีกแล้ว
“อ๊ะอาย!”
“แสนดี! เสียงดังทำไมเนี่ย”
“เห้ย! ช่วงนี้เธอฮ็อตในวิศวะฯเหรออ๊ะอาย ที่ร้านไอติมก็วิศวะฯ”
“ฮ็อตอะไรเล่า พี่เขายังไม่ได้อะไรเลย”
“ฮั่นแน่ แสดงว่าชอบคนเมื่อกี้แน่นอนเพราะพี่ไมค์นั่นเขาบอกแล้วว่าจะจีบเธอ” อชิรญาก้มหน้าซ่อนความเขินอายเอาไว้ ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเธอแอบใจเต้นแรงกว่าที่อยู่ในร้านไอศกรีมทั้งที่เขาพูดด้วยแค่ไม่กี่คำ
ติ๊ง
“เราเพิ่งเจอเขาครั้งแรกเมื่อวานเองนะแสน ที่เล่าให้ฟังว่าถูกชนจนแป้งพัฟเราแตกไง”
“งู้ยย ไม่แปลกหรอกถ้าเธอจะชอบ ความประทับใจแรกพบไง เขาปกป้องเธอ และเธอก็รู้สึกปลอดภัย” พูดจบแสนดีก็หมุนตัวเหมือนเจ้าหญิงที่สวมกระโปรงฟูฟ่อง ทำให้อชิรญาหลุดยิ้มที่เป็นเสน่ห์ของเธอออกมา
“ถ้าเขาจีบล่ะ”
“ไม่จีบหรอกน่า”
“ทำไมต้องเขินจนหน้าแดงด้วยล่ะ หรือว่าเพื่อนของฉันจะแพ้ผู้ชายมีไม้กางเขนกันน้า”
แอด...
“เพ้อเจ้อน่ะแสน”
ปึง!
เมื่อประตูปิดลงแผ่นหลังบางก็พิงมันด้วยอาการที่ปั่นป่วน ทำไมกับคนนี้เธอรู้สึก? ก็แค่คนที่เคยเจอเหมือนคนอื่นๆ
ติ๊ง
ทันทีที่สมาร์ทโฟนในกระเป๋าสะพายมีแจ้งเตือนอชิรญาก็รีบเอามันออกมาเปิดหน้าจอคล้ายกำลังรออย่างใจจดจ่อ แต่เมื่อเห็นว่ามันเป็นแจ้งเตือนจากเจเลอร์หัวใจก็สั่นรัวอย่างควบคุมไม่อยู่ ถึงเขาจะส่งมาเพียงจอจานตัวเดียว และตามด้วยอีกข้อความตามมาติด ๆ
“จ” “ส่งผิด”
“โหย... ใจเต้นแรงไปแล้วเนี่ย” หญิงสาวยิ้มเขินให้ตัวเอง ก่อนจะพาร่างเพรียวบางไปนอนฟุบบนเตียงนอนสีลูกพีช ‘เขาเพิ่มเพื่อนเธอมาทำไม แล้วกับพี่ไมค์เขาเป็นเพื่อนกันหรือเปล่า’ ด้วยความสงสัยอชิรญาจึงค้นหาเขาจากเพียงชื่อเจเลอร์เท่นั้น และมันก็เหมือนงมเข็มในทะเลเมื่อมีแอคเคาต์ที่ชื่อเจเลอร์มากกว่าร้อย
“เฮ้อ...เป็นเอามากนะอ๊ะอาย เพิ่งเจอเขาสองครั้งเองทำไมต้องสืบเรื่องเขาขนาดนี้เนี่ย”
.....
เสียงเพลงในผับชื่อดังลั่นกระหึ่มแต่ไม่ได้รบกวนพวกเขาที่นั่งอยู่ในห้องวีไอพีที่ทำขึ้นส่วนตัว เจเลอร์ ไมเคิล และแม็กซ์เวลร่วมหุ้นกันจนได้สถานบันเทิงที่ชื่อ X-Burn ที่เผาเงินนักท่องราตรีเป็นว่าเล่น
“มึงเห็นรูปหลุดไอ้ไมค์เข้าร้านไอติมมั้ย ตลกฉิบหาย”แม็กซ์เวลพูดถึงอีกคนที่ยังมาไม่ถึง
“เพื่อนมึงมันจริงจังขนาดนั้นเลย”
“มึงไม่กลัวแพ้มันเหรอไอ้เจเลอร์ เป็นขี้ข้ามันหนึ่งปีเลยนะ”
“...” พูดถึงสิ่งที่ต้องเจอหากแพ้ขึ้นมากลับทำให้เจเลอร์ว้าวุ่นในใจ เขาอยากได้รถคันนั้นแล้วก็ไม่อยากแพ้
“ถึงผู้หญิงจะชอบแบบมึงมากกว่า แต่ไอ้ไมค์มันก็ไม่ใช่เล่น ๆ นะเว้ย”
“กูไม่แพ้อยู่แล้ว”
“ฮ่า ๆ ๆ พูดคำเดียวกันเป๊ะ สมแล้วที่เป็นเพื่อนเหี้ยกันมานาน” ขณะที่เจเลอร์กำลังใช้ความคิดไมเคิลก็มาถึง และนั่งลงข้าง ๆ แม็กซ์เวลยกแก้วขึ้นดื่มไม่สนว่าแก้วนั้นเป็นของใคร
“แก้วกู! ไม่เอาใหม่วะ”
“ช่างแม่ง กูไม่ถือ”
“แค่แก้วเหล้าได้นะเว้ย แต่ผู้หญิงห้ามนะ” จบคำพูดของแม็กซ์เวล เจเลอร์กับไมเคิลก็จ้องตากันอัตโนมัติ ก่อนจะต่างฝ่ายต่างแสยะยิ้มใส่กัน
- Writer
