"ท่านอ๋อง โปรดไตร่ตรอง"
เสี่ยวป๋อห้ามเพราะกลัวว่าที่ทำมาทั้งหมดจะสูญเปล่า
"พระชายาท่านห้ามท่านอ๋องด้วย"
"ท่านอ๋อง อย่าวู่วาม เรื่องบางเรื่องแม้เราวิ่งเข้าใส่ก็ใช่ว่าจะทันมัน"
"เสด็จย่าจากไปไม่ได้ร่ำลา ตั้งแต่เสด็จแม่ตายไปเสด็จย่าเป็นคนเดียวที่ดูแลและเข้าใจข้ามากที่สุด"
"เจิ้งเหมย อยากให้ท่านอ๋องพึงระลึกว่าไทฮองไทเฮารักและหวังดีกับท่านอ๋องแค่ไหนไทฮองไทเฮาคงไม่อยากเห็นท่านอ๋อง ต้องเสียที"
"เสด็จย่าไม่มีทางที่จะคิดสั้นอย่างนั้น และเสด็จย่าจะไม่มีทางเสียใจที่ข้าทำแบบนี้ ตั้งแต่จินเฉิงหวางครองบัลลังก์ ชาวบ้านทุกข์เข็ญเรียกเก็บภาษีเสียจนชาวบ้านแทบไม่มีจะกิน แม้แต่ขุนนางยังโดนตัดเบี้ยวัตร ราชสำนักมีเงินเต็มคลังหลวง นำเงินเหล่านั้นปรนเปรอสนมนางใน เรียกหญิงสาวคัดตัวปีละสองครั้งซึ่งผิดธรรมเนียม แล้วนำเงินบางส่วนมาบำรุงกองทัพสร้างความแข็งแกร่งให้ตัวเอง จวนอ๋องเปิดเป็นโรงทานเพื่อชาวบ้านที่อดอยา
