จ้าวเล่อซีปรากฏตัวด้วยใบหน้าที่เปื้อนด้วยแตงโม กระนั้นความสง่ายังเกินเด็กในวัยเดียวกัน แต่แรกเขาไม่คุ้นชินที่ต้องเปลือยใบหน้า ถานปิงเข้าใจดี จึงใช้ยางไม้มาทำเป็นหน้ากากสร้างแผลเป็นให้เขา และไม่ได้ทำขึ้นเพื่อให้น่ากลัว กลับแลดูน่าสงสาร รอยแผลปลอมกดลึกจึงทำให้ใบหน้าของจ้าวเล่อซีเหมือนถูกกรีดปากให้ฉีกยิ้มตลอดเวลา
จ้าวเล่อซีดักรอมู่จิ้นอยู่นาน กระทั่งทุกอย่างเป็นไปตามแผน เมื่ออีกฝ่ายวิ่งหน้าตื่นมาทางนี้
ใบหน้ามู่จิ้นซีดเผือด เขาตกใจทั้งยังสับสน เมื่อครู่ดูเหมือนเขาได้เห็นสิ่งที่ไม่สมควรเห็น สำหรับเด็กชายวัยเพียงเก้าขวบ เรื่องนี้ทำให้เขาพูดสิ่งใดไม่ออก กระทั่งวิ่งมาชนกับร่างของจ้าวเล่อซี
“องครักษ์ หายไปไหนหมด ปล่อยข้า เจ้าเป็นใคร”
มู่จิ้นพยายามหนีจากจ้าวเล่อซีซึ่งใบหน้าเปื้อนแตงโม และยังมีแผลตรงแก้มข้างหนึ่ง คนผู้นี้รู้เห็นว่าเขาแอบมองเรื่องบัดซบของบิดาหรือไม่!
จ้าวเล่อซีไม่ได้เอ่ยคำใด
