นาย

1256 Words

รถกะบะคันเก่า ขับเข้ามาจอดที่หน้าบ้านพักตอนเย็น เสื้อผ้าที่ซักแขวนเอาไว้อย่างเป็นระเบียบ ส่งกลิ่นหอมฟุ้ง เมื่อเดินผ่าน ทำให้นึกขึ้นได้ว่า ยังไม่ได้จ่ายเงินค่าจ้างให้เด็กเลย คนงานที่เลิกงานกลับมา หุงหาอาหารสำหรับมื้อเย็น หม้อข้าวของแต่ละบ้านกำลังทำงานแทบจะทุกหลังคาเรือน เสียงพูดคุยกันที่ลานซักล้าง เสียงเปิดน้ำรองเอาไว้ใส่ถัง ทำให้การสนทนาต้องเสียงดังกว่าเดิม คนงานชายจับกลุ่มตั้งวงกินเหล้าทันทีที่เลิกงาน สุราขวดสีน้ำตาล วางอยู่ตรงหน้า คนละขวด ไม่ต้องแย่งกัน “โอ้ย เหนื่อย สายตัวแทบขาด “ คนที่ก้มๆเงยๆ ปูกระเบื้องพื้น มาตลอดทั้งวัน บ่นออกมา แล้วยกเหล้าขึ้นดื่ม “เหนื่อยทุกคนแหละว้า ใครจะสบาย “ คนใช้แรงงานมองหน้ากันตาปริบๆ แล้วมองนายที่เดินดุ่มๆ มาตรงนี้ “นาย มองหาใครครับ “ หัวหน้าคนงานถามนาย ที่เดินมองหาใครอยู่ “เด็กซักผ้าเมื่อเช้าไง ยังไม่ได้ให้ค่าแรง “ คนเป็นนาย หยิบเงินในกระเป๋าเสื้อออกมานับ “ไอ้ เอวา ลูกสาวมึงไง ไอ้อ่อน “ หัวหน้าคนงาน บอกกับคนที่นั่งดื่มอยู่ “อ่อ เงินลูกสาวผม ให้ผมก็ได้ “ คนที่เห็นเงินนาย แล้ว ยื่นมือออกไปทันที “เจ้าตัวอยู่ไหน บอกให้ไปหาที่บ้านด้วย “ นายบอกเสียงดุ แล้วมองวงเหล้า ก่อนจะเดินกลับไป “ค่าซักผ้าอะไร พี่ใหญ่ “ คนเป็นพ่อ ถามขึ้นมา เมื่อเห็นว่า นายนับเงินหลายร้อย “เมื่อเช้า ลูกสาวเอ็งมาของานทำ แต่มันไม่มีงานกรรมกร นายเค้าก็เลยจ้างมันไปซักผ้า คงได้เงินค่าขนม100-200 มึงอย่าไปยุ่งเลย น้ำพักน้ำแรงเด็ก “ คนที่อ่านเกมส์ขาด เตือนสติ คนเป็นพ่อ “โถ พี่ใหญ่ เห็นผมเป็นคนยังไง เงินลูกค่าแรงลูก ผมก็ให้มันไป แต่ว่ามันไปหานายหรือยัง “ คนที่เพิ่งนึกขึ้นได้ ตะโกนเรียกลูกสาวทันที “เอวา เอวา มาหาพ่อหน่อย “ ลูกสาวที่กำลังทำงาน กับแม่ โผล่หน้าออกมา “นายมาตาม ไปหานายสิ “ เด็กสาวพยักหน้าแล้วรีบเดินตรงไปหานายที่บ้านทันที เจ้าของบ้านเปิดไฟในบ้านแล้ว เพราะข้างในค่อนข้างมืด คนที่เพิ่งมาถึง ตะโกนเรียกอยู่ข้างนอก “นาย นายคะ “ เสียงเรียกทำให้คนที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ เดินออกมา เปิดประตู กายแกร่งที่ยังไม่ได้สวมเสื้อผ้า นุ่งผ้าเช็ดตัวเดินออกมา แล้วมองเด็กที่ยืนตกตะลึงอยู่หน้าบ้าน “เฮ้ย “ เสียงตกใจทำให้ปิดประตูเข้าไปอย่างรวดเร็ว ใบหน้าที่เป็นมหาโจรเมื่อเช้า ไร้หนวดเครา เป็นที่เรียบร้อย หน้าอกแกร่ง กับซิกแพคที่เป็นรูปร่างสวยงาม ทำเอาคนเห็นหน้าร้อนวูบวาบขึ้นมาทันที คนในบ้านหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมลวกๆ แล้วเปิดประตูออกอีกครั้ง แล้วเดินออกมา มองเสื้อผ้าที่แขวนตากเอาไว้ ยังไม่ค่อยแห้งดี “ชื่ออะไรนะเรา “ คนที่ยังไม่ได้รู้ชื่อแซ่ จากปาก ถามออกมา “เอวาค่ะนาย หนูชื่อเอวา “ หนูตัวโตยิ้มกว้าง มองใบหน้าหล่อเหลา แล้วหลบสายตา ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง แล้วเปิดซิปกางเกง หยิบเงินทอนส่งให้ คนเป็นนายรับเงินทอนไปร้อยเจ็ดสิบบาท แล้วส่งคืนให้ “อันนี้ให้ทิป “ ทิปร้อยกว่าบาท หมายความว่า ไม่รวมกับค่าแรง เด็กสาวยกมือไหว้ แล้วเก็บเงินใส่กระเป๋าคืนที่เดิม “พรุ่งนี้เค้าหยุดงานกันเยอะ เราจะทำงานไหม “ คนอยากทำงาน พยักหน้าตอบ “ทำค่ะ หนูอยากทำงาน “ เงินทอนค่าซื้อของนอนนิ่งในกระเป๋ากางเกงค่าแรงร้อยกว่าบาท ตีเป็นครึ่งวัน สำหรับการซักผ้า ด้วยมือ ถือว่าสบายมาก เอวาเดินกลับมาที่บ้านพักของตัวเอง แล้วนั่งลงเคียงคู่กับแม่ “พรุ่งนี้นายจะให้ไปทำความสะอาด ต่อไปนี้ หนูจะมีงานทำทุกอาทิตย์แล้วนะแม่นะ “ ลูกสาวบอกอย่างดีใจ ส่วนคนเป็นแม่ เจ็บในหัวใจแทน เพราะตัวเองและสามี ที่ทำให้ลูกสาวต้องลำบาก กินไม่อิ่ม อดมื้อกินมื้อ ไม่สบายอย่างใครเค้า ”แม่ขอโทษที่ทำให้หนูลำบาก “ “แม่ไม่ต้องขอโทษหนูหรอก หนูจะเลี้ยงแม่เอง สัญญา “ ลูกสาวเกี่ยวนิ้วกับแม่ แล้วทำงานต่อ มือบางพันริบบิ้น แล้วตัดออกให้เป็นทรง ก่อนจะห้อยสาย ทำเป็นพวงยาว ส่งขายให้กับ ร้านทำพวงมาลัย ทีละ3-400เส้น ได้ค่าข้าวสารทีละร้อยบาท ดีกว่า แม่จะอยู่เฉยๆให้พ่ออาละวาดใส่ วงเหล้าเงียบเสียงลงพร้อมกับที่พ่อ เดินเข้ามาในบ้าน เจ้าตัวมองลูกสาวที่นั่งอยู่ แล้ถามเสียงอ้อแอ้ “ได้ค่าแรงมาแล้วใช่ไหม “ “จ้ะ หนูได้ค่าแรงมาแล้ว “ คนเมาล้มตัวลงนอนที่หน้าบ้าน แม่ลูกมองหน้ากันตาปริบๆ ก่อนจะลากพ่อเข้ามานอน กางมุ้ง แล้วปิดไฟนอน พรุ่งนี้ ต้องไปทำงานแต่เช้า เงินแบงก์สีม่วงที่นายให้มา ถูกแอบซ่อนเอาไว้ที่เสื้อชั้นใน นายบอกว่า ถ้าพ่อถามว่า นายให้เท่าไหร่ ก็ให้บอกแค่เงินทอน ส่วนแบงก์นี้ ให้เก็บเอาไว้ ใบหน้าคมดุ บอกเสียงดังฟังชัด แต่ทำไม ความกลัวมันหายไปแล้ว อาจจะเป็นเพราะหนวดเครา หายไป หรือ เพราะ แววตาที่มองมา ทำให้หัวใจ เต้นแรง ”นาย นายคะ “ เสียงเรียกหน้าบ้านดังขึ้นตั้งแต่เช้า คนที่ยังหลับอยู่ลุกขึ้นมา แล้วเปิดประตูออกไป “มาแต่เช้าเลย “ ใบหน้ายู่ยี่เพิ่งตื่นนอน ทำให้คนที่เห็น อมยิ้ม “ค่ะ หนูมาแต่เช้า “ คนที่ตื่นเช้าเป็นนิสัย มองประตูที่เปิดออก แล้วนายก็ขยี้ตาตัวเองอีกครั้ง ”เข้ามาข้างใน” แอร์เย็นเฉียบในห้องทำเอาคนที่เพิ่งเข้ามาครั้งแรกกวาดตามอง เตียงนอนเล็ก โซฟา ทีวี และตู้เย็น วางอยู่อย่างครบครัน “ทำความสะอาด แต่เบาๆได้ไหม “ คนที่อยากนอนต่อ ถามออกมา “ให้หนูมาใหม่ดีไหมคะ “ ”ไม่ต้อง แค่กวาด ถู ขัดห้องน้ำ อย่าดังโครมครามก็พอ “ นายบอกย้ำอีกที แล้วล้มตัวนอนบนเตียง ดึงผ้าห่มผืนเล็กมาห่มตัวเอาไว้ แล้วหลับตาลงอีกครั้ง เสียงขัดพื้นและชักโครกในห้องน้ำ ดังขึ้นก่อนอย่างแรก น้ำในอ่างอาบน้ำที่รองใส่ถังเล็กเอาไว้ถูกเปิดแรงสุด เพื่อให้น้ำไหลชำระล้างพื้น ของใช้ในห้องน้ำที่หมดแล้ว ถูกทิ้งลงถังขยะ ก่อนจะรวบรวมของออกมา วางข้างนอก เสื้อยืดตัวใหญ่โคร่งที่สวมกับกางเกงขาสามส่วนตัวเก่า ทำให้คอเสื้อกว้างกว่าปกติ คนที่นอนอยู่บนเตียงลืมตาขึ้นมา ก็เห็น ลำคอขาว กับหน้าอกอิ่ม ที่กำลังก้มถูพื้นอยู่ตรงหน้า สัญชาติญานของความเป็นชายตื่นตัวขึ้นมาทันที เมื่อได้เห็น แล้วคนที่นั่งอยู่กับพื้น ก็เงยหน้าขึ้นมามองเค้า ที่กำลังมองเธออยู่ “นาย “ เสียงเรียกที่ดังออกมาจากปาก ทำเอาคนที่ถูกจับได้ กลืนน้ำลายลงคอ แต่ไม่ยอมหลบสายตา ดวงตาคมดุ มองหน้าอกอิ่ม ตาไม่กระพริบ “เอวา “

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more