Özleyince bütün şarkılar hasret makamı...
( CİHANGİR )
Acının ne olduğunu iyi bilirim. Babam olacak o adamın beni ve annemi dövdüğü o zamanlar tatmıştım.
Annemin çığlıkları beni daha çok yaralardı. Yediğimiz dayaklar, aşağılanmalar ve çaresizlik.
Vücuduma kazınmış izlerle öğrendim ben acıyı. Beş yaşında ne günahım vardı ki? Anneme vurma dediğim için dövüldüğüm ve bilincimi kaybettiğim gün acının ne demek olduğunu öğrenmiştim.
Babam annemi ve kendini öldürdüğü zaman bu dünyada yalnız kaldım. Bu bir kurtuluştu belki de, dayaktan acıdan ve çaresizlikten.
Yanılmışım. Peşimi bırakmadı acı ve çaresizlik. Her gece rüyalarımda tekrar indi o darbeler. Yaralar kabuk bağlamadan tekrar kanıyordu. Kan, ter, izler ve acı haykırış.
Sonra o geldi, yeşil gözlü bir melek. Yine bilmediğim bir duyguyu
