ท้องฟ้าเริ่มสว่าง เสียงนกการ้องประสานเสียงกันโผบินออกจากรังผ่านไปมาให้คนในรถม้าได้เห็น อากาศเย็น ๆ ในยามเช้าทั้งยังมีหมอกหนาพอสมควรทำให้อี้หานน้อยต้องห่มผ้าเอาไว้ขณะมองดูภายนอกรถม้าด้วยความสนอกสนใจ เฟิ่งเจี๋ยมองก้อนซาลาเปาห่อผ้าด้วยความขบขัน อากาศเย็นพัดเข้ามากระทบผิวกายให้หนาวสั่นอยู่บ้างยังดีที่รถม้ามิได้วิ่งเร็วนัก และยังดีที่พี่สาวเจียวเจียวนำผ้าห่มยัดใส่รถม้ามาให้ด้วยถึงห้าผืน หากแต่มิใช่ผ้าห่มผืนใหญ่เช่นโลกก่อนอย่างที่คิดหรอกนะ คล้ายผ้าเช็ดตัวดี ๆ ผืนใหญ่เสียมากกว่าแต่ก็อุ่นดีพอให้คลายความหนาวลงบ้างนับว่าต้องขอบคุณพี่สาวที่เป็นห่วงพวกเรา นางไม่รู้ว่ามันจะหนาวเช่นนี้จึงมิได้เตรียมผ้าห่มที่ซื้อไว้มาด้วย พี่หยางก็ไม่ได้บอกนางเพราะไม่คิดว่านางและคุณชายจะหนาว ครั้งนี้จึงยกความดีความชอบให้พี่สาวเจียวเจียวทั้งหมด สองข้างทางตอนนี้เป็นป่าไม้ทั้งหมด รถม้าวิ่งออกจากเมืองหลวงมานานหลายเค่อแล้