หลี่น่านอนก่ายหน้าผากคิดว่าควรทำเช่นไรในเรื่องของข้อเสนอเถ้าแก่เนี้ยแห่งหอเตี๋ยฮวาที่เชิญชวนนางไปเป็นช่างแต่งหน้าที่นั่น เหลือเวลาไม่มากที่จะให้หลี่น่าคิดเพราะวันมะรืนนี้นางจะต้องเข้าเมืองหลวงเพื่อนำผ้าเช็ดหน้าไปส่งที่ร้านผ้าอ้ายเหม่ย
ในอ้อมกอดของนางนั้นมีร่างตัวน้อยของลูกสาวนอนหลับปุ๋ยอยู่จนนางไม่กล้าขยับเพราะกลัวลูกจะตื่นหลังจากที่เพิ่งหลับไปไม่นาน
คำตอบแรกของนางที่มีไว้นั่นก็คือกล่าวปฏิเสธ แต่พออีกฝ่ายเสนอเงินค่าจ้างที่มากพอควรมาให้พร้อมที่พักก็เกิดลังเล หากนางได้ทำงานที่นั่นแน่นอนว่าย่อมมีเงินมากพอให้ซื้ออาหารจำพวกเนื้อสัตว์กินทุกวันและพอมีเงินเก็บไว้ซื้อผ้ามาตัดเย็บชุดใหม่ให้หนิงเซียน
แต่อีกใจก็รั้งนางไว้ว่าควรอยู่ที่นี่ในหมู่บ้านนี้ต่อไปเพื่อรอให้หลี่น่ามารดาตัวจริงของหนิงเซียนนั้นกลับมา แม้ใจจะคิดไปเกินครึ่งว่าหลี่น่ามารดาตัวจริงคงไม่กลับมาแล้วแต่อีกเสี้ยวเล็กๆนั้นยังมีหวังให้กลั
