เจียวมิ่งไม่ได้ปฏิเสธ เขาเดินตามฟางเหนียงไปยังห้องๆ หนึ่งที่อยู่ชั้นเดียวกัน ฟางเหนียงเปิดประตูเบาๆ เนื่องจากไม่อยากรบกวนสมาธิของคนสอนและคนเรียนภายในห้อง
ทั้งสองยืนหยุดอยู่เพียงแค่หน้าห้องเท่านั้น และดูหลี่น่าสอนเหล่าสตรีทั้งหลายในห้อง
เจียวมิ่งเห็นใบหน้าของผู้สอนก็ตกใจเล็กน้อยที่สตรีที่เขาเจอไปก่อนหน้านี้เพียงแค่ครู่เดียวกลับเป็นคนสอนแต่งหน้าให้เหล่าสตรีในหอเตี๋ยฮวา ในคราแรกที่เขาเห็นนาง เขาเพียงแค่คิดว่านางคงมาชมการร่ายรำหรือมานั่งดื่มสุราเพราะที่หอเตี๋ยฮวาไม่ได้จำกัดว่ามีเพียงบุรุษเท่านั้นที่เข้ามาได้ และอย่างสุดท้ายที่เขาคิดก็คือนางคงมาตามสามีที่แอบมาเที่ยวกลับบ้าน แต่นึกไม่ถึงว่านางจะเป็นคนสอนแต่งหน้า
"นางชื่อหลี่น่าใช่หรือไม่"
"ใช่แล้ว นางนั่นแหละคือหลี่น่า เป็นอย่างไรข้าว่านางสอนได้ดีมากเลยนะ"
"ก็คงอย่างนั้นกระมัง เพราะข้าก็ไม่ค่อยเข้าใจสตรียามแต่งแต้มใบหน้าเช่นกันว่าอย่างไหนดี
