หลี่น่าเดินถือถุงขนมในมืออย่างกึ่งเดินกึ่งวิ่งเพราะกลัวคนที่จะไปส่งนางรอนาน แต่ขณะที่หลี่น่ากำลังเลี้ยวเข้าไปทางด้านหลังหอเตี๋ยฮวากลับมีมือๆหนึ่งมาจับฉุดนางไว้พร้อมกับปิดปากกันเสียงเล็ดลอดออกมา
หลี่น่าเบิกตาโพลงด้วยความตกใจสุดขีด พยายามขัดขืนดิ้นสุดฤทธิ์แต่ก็ไม่อาจสลัดพ้น ร่างของนางถูกฉุดรั้งลากไปยังมุมหนึ่งที่ไม่มีคนเดินผ่านแต่ไม่ได้ไกลจากหอเตี๋ยฮวามากนัก
มือหนาสากของคนที่ฉุดนางมาค่อยๆลดแรงลงและปล่อยให้นางเป็นอิสระ หลี่น่ารีบหันตัวกลับไปมองคนที่มาฉุดนาง
"เจ้าเป็นใคร! มาฉุดข้าทำไม!" หลี่น่ามองร่างของชายผู้หนึ่งที่โพกหัวปกปิดใบหน้า
อย่างกับโจรปล้นทรัพย์
หลี่น่ารีบจับกระเป๋าสะพายของตนไว้แน่นพร้อมกับอีกมือที่จับถุงเงินที่ห้อยไว้ในชุดอย่างกลัวว่าจะโดนขโมยไป
"เป็นเจ้าจริงๆด้วยหลี่น่า! เจ้ายังมีชีวิตรอด!" ชายผู้นั้นกล่าวร้องอย่างดีใจ และโผตัวจะเข้ามากอด หลี่น่าที่เห็นดังนั้นจึงเบี่ยงตัวหลบ
