"เจ้าจะไปด้วยกันหรือไม่"
"เจ้าไปก่อนเถอะ ข้าขอนั่งพักสักครู่เดี๋ยวจะตามไปดู" เจียวมิ่งเอ่ยบอก ฟางเหนียงจึงเดินออกไปเพื่อไปพบกับสาวชาวบ้านคนนั้น
"บะหมี่ได้แล้วขอรับ" พ่อค้าร้านบะหมี่นำถ้วยบัหมี่สามชามมาวางบนโต๊ะของลูกค้าก่อนจะเดินหันหลังไปเพื่อทำบะหมี่ชามต่อไปของลูกค้าท่านอื่น
ซือถิงมองหลานสาวที่นั่งมองบะหมี่บนโต๊ะตรงทำท่าจะลงมือทานแต่ก็ยั้งมือไว้จนนางต้องหยิบตะเกียบยัดใส่มือให้แม่หนูตัวน้อยแทน
"เป็นอะไรไปเซียนเอ๋อร์ ป้าเห็นจะกินก็ไม่กินเสียทีเดี๋ยวบะหมี่จะเย็นจนไม่อร่อยเอานะ"
"ข้ารอท่านแม่มากินด้วยกันได้หรือไม่เจ้าคะท่านป้าซือถิง" เด็กน้อยเอ่ยถาม หนิงเซียนแม้จะหิวบะหมี่ตรงหน้ามากแต่อีกใจก็ยังอยากรอมารดาเสียก่อน มารดาบอกจะไปไม่นานหากนางรอมารดากลับมาก่อนค่อยลงมือทานบะหมี่พร้อมกับมารดาจะได้หรือไม่
"หากทิ้งบะหมี่ในถ้วยไว้นานบะหมี่จะเย็นและไม่อร่อยนะเซียนเอ๋อร์ ป้าว่าเจ้ากินก่อนเถอะ หากท่
