เมื่อรถเทียมลาจอดลงที่หน้าบ้าน หลี่น่าและหนิงเซียนเอ่ยกล่าวขอบคุณเพื่อนบ้านทั้งสองก่อนจะแยกย้ายกลับเข้าบ้าน หลี่น่าและเซียนเอ๋อร์นอนพักสายตากันในยามบ่ายแก่ๆและรู้สึกตัวในตอนเย็น นางปลุกลูกสาวให้ตื่นขึ้นเพราะไม่อยากให้นอนมากเกินไปเดี๋ยวกลางคืนจะนอนไม่หลับ
นางเดินมาที่ห้องครัวเล็กๆคนเดียวเพราะหนิงเซียนเพิ่งตื่นยังสะลึมสะลือนางจึงให้นั่งรอในบ้าน ในมื้อเย็นวันนี้นางจะทำข้าวผัดหมูเพราะยังมีข้าวเหลืออยู่มากจากที่หุงไว้เมื่อเช้า หลี่น่าใช้เวลาไม่นานก็ทำอาหารเย็นเสร็จเรียบร้อยด้วยเพราะข้าวที่เหลือเยอะเนื่องจากมื้อกลางวันนางและลูกไม่ได้กิน พอมาทำข้าวผัดหมูในมื้อเย็นจึงคิดว่ากินไม่หมดแน่นอนเลยจะนำไปแบ่งแก่เพื่อนบ้านที่นิสัยดีมีน้ำใจ
"ซือถิง ซือฉี พวกท่านอยู่หรือไม่"
"อ้าว หลี่น่าเจ้ามีอะไรหรือ" ซือถิงเดินออกมาตามเสียงเรียกก็เห็นเป็นหลี่น่าแต่ไม่รู้ว่านางมาหาทำไมหรือว่ามีเรื่องอะไร
"ข้านำข้าวผัดม
