ช่วงเวลาเข้านอนไม่ได้สร้างความลำบากใจให้รามิลอย่างที่เขานึกกลัว เพราะว่าวชิตารีย์อาบน้ำแต่งกายด้วยเสื้อผ้าที่มิดชิด หลังจากที่ทำกิจุระส่วนตัวเรียบร้อยหล่อนก็ก้าวขึ้นไปนอนเสียเรียบร้อยอยู่บนฝั่งของหล่อน...
รามิลที่นั่งอ่านหนังสือฆ่าเวลาอยู่แอบปรายตามอง เห็นหล่อนนอนตะแคงให้จนเห็นเอวคอดก็ค่อยโล่งใจ และคิดว่าปล่อยให้อีกฝ่ายเคลิ้มหลับเขาจึงจะย่องขึ้นไปนอนที่อีกฟากหนึ่งของเตียงที่ห่างกันไกลโข เพราะเตียงในห้องหอถูกสั่งทำเป็นพิเศษก่อนแต่งงานมันมีขนาดใหญ่ขนาดคนนอนห้าหกคนได้สบายๆ เพราะว่าเขาต้องการพื้นที่ส่วนตัวเพื่อจะได้ไม่ระรานพื้นที่ของหล่อน...
รามิลค่อยๆ หรี่ไฟหัวเตียงให้แสงอ่อนลง เหลือไว้ริบหรี่ เพื่อให้ห้องไม่ได้ปกคลุมด้วยความมืดชวนจินตนาการเรื่องไม่เป็นเรื่องเกินไป
เขาค่อยๆ วางหมอนข้างใบยาวคั่นระหว่างตนเองกับวชิตารีย์อย่างแผ่วเบา
หญิงสาวที่นอนนิ่งตะแคงข้างอยู่พลิกตัวกะทันหันจนรามิลสะดุ้
