มือหนายืนมาจับบ่าของรามิลเมื่อเขาขับรถกลับมาที่บ้านของชีคเบนจามีนแล้วแต่กลับก้าวลงจากรถไม่ได้ เขานั่งนิ่งอยู่บนรถยนต์เหมือนว่าที่นี่ไม่ใช่ปลายทางของเขา เพราะเขาเครียดจนทำอะไรไม่ถูกนั่นเอง...
“นายทำดีที่สุดแล้วรามิล” เสียงนายกรัฐมนตรีผู้สร้างประวัติศาสตร์ดำรงตำแหน่งนานที่สุดในจาร์มาเอ่ยปลอบรามิล...
“ถ้าผมทำให้ดีที่สุดโดยไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง มันก็คงดีกว่านี้”
“อย่าไปเสียดายสิ่งที่ผ่านมา ทำสิ่งที่อยู่ข้างหน้าให้ดีที่สุดดีกว่า... ฉันเชื่อว่านายทำเต็มที่แล้วรามิล ไม่มีใครว่าได้ว่านายทำไม่เต็มที่ เพราะฉันกับแขกในงานไม่ตายก็เพราะความรอบคอบของนายที่ปิดสัญญาณการสื่อสารทางโทรศัพท์และใช้หนทางอื่นติดต่อกับภายนอกแทนจนเรารอดพ้นจากระเบิดมาได้ แต่เรื่องที่เกิดที่ลานจอดรถมันคือเหตุสุดวิสัยจริงๆ แต่ถึงอย่างไรก็ตามทีนะรามิล แม้ว่าเราจะแก้ไขมันไม่ได้แต่งานที่รออยู่ต่อไปต่างหากคือบทพิสูจน์ที่แท้จริง ว่าเ
