Hayat bir şekilde devam ediyordu. Bahar, doktorların kontrollerinden geçiyor, psikiyatriden gelen Doktor Ceylan ile konuşuyor ya da daha çok doktor sorular soruyor sohbet ediyor genç kız ise dinliyordu. Sabırla babasının mezarına gitmeyi bekliyordu. Bunun için uslu bir kız oluyor asla itiraz etmeden midesinin aldığınca yemek yiyor uyuyor dinleniyordu.
Ayşe Hanım ona temiz giysi getirip Başak yardımı ile giydirirken Bahar onlardan özür diledi. Özellikle yaşlı kadının gözlerine bakıp “Ölmemi beklerken başınıza kaldım yine kusuruma bakmayın” dediğinde Başak sertçe yutkundu. Annesinin gözlerinin dolduğunu ve vicdan azabının daha da ağırlaştığını görebiliyordu.
“Bahar.” dedi sadece. Bu küçük uyarı bile “Ben üzdüysem kırdıysam affedin Ayşe Hanım ama lütfen vicdan azabınız ya da oğlunuzun i
