ถึงปากจะเอ่ยว่าความสัมพันธ์ใกล้ชิดในระยะนี้เป็นเพราะข้อตกลงบางอย่าง และการทำให้เฉินหว่านอิงตั้งครรภ์นั้นเป็นจุดมุ่งหมายแรกที่ต้องทำให้เกิดขึ้น ห้าหกวันมานี้อู่ซีเจิ้งจึงอ้อยอิ่งพำนักอยู่ตำหนักลืมเลือนไม่ยอมกลับเมืองหลวงง่ายๆ จนกระทั่งอดทนต่อแผนการที่เหลียงอู่ตี้ฮ่องเต้โยนใส่หัวไม่ไหวจึงยอมตัดใจกลับจวนจิ้นฝู แน่นอนภายในใจนั้นย่อมหาทางกลับมาที่นี่โดยเร็ว
ทว่ายามกระโดดขึ้นหลังม้าแล้วเห็นหญิงงามอยู่ตรงหน้าต่างของตำหนักหลักเขาไม่อาจสงบใจจากไปได้ง่ายๆ รอจนกระทั่งนางปิดหน้าต่างลงถึงเอ่ยปากเรียกคนผู้หนึ่ง
“หลิวซู”
“กระหม่อมอยู่นี่พ่ะย่ะค่ะ” องครักษ์หลิวประสานมืออยู่ด้านข้าง
“เจ้ามีผู้ติดตามกี่คน”
“สี่คนพ่ะย่ะค่ะ”
สี่คนที่อยู่ใต้คำสั่งการของหลิวซูล้วนแล้วแต่มีวรยุทธ์ไม่ธรรมดา เดิมทีคนกลุ่มนี้มีหน้าที่ป้องกันไม่ให้ผู้ใดเข้าใกล้ตำหนักชั้นใน ทว่าดูเหมือนคนจำนวนเพียงเท่านี้อาจไม่สามารถปกป้องนาง
