หลังจากมื้ออาหารจบลง รถตู้สีดำคันหรูที่มีผู้โดยสารเป็นครอบครัวรัตนอมรวรรณก็เคลื่อนตัวออกจากโรงแรมกลับสู่บ้านหลังใหญ่ที่มีพี่สาวรออยู่
“พี่ด้าขา น้องคิดถึงจังเลย”
พอรถจอดสนิท นิรนาก็รีบเปิดประตูลงจากรถ วิ่งไปกอดพี่สาวที่ยืนรออยู่ที่เฉลียงหน้าบ้าน หลังจากไม่ได้เจอกันร่วมสามปี
“เครื่องลงตั้งนานแล้ว ทำไมเพิ่งมาถึงล่ะ แล้วคุณพ่อคุณแม่ไม่ได้มาด้วยหรือ” ว่าที่คุณแม่อดสงสัยไม่ได้
“น้องไปแวะทานข้าวมา แล้วก็ไปส่งคุณพ่อคุณแม่ที่ออฟฟิศ เห็นคุณพ่อว่าที่โรงงานเกิดปัญหานิดหน่อย เลยแวะเข้าไปจัดการก่อน ส่วนคุณแม่ก็ตามไปเป็นเพื่อนคุณพ่อค่ะ”
“โห! อาหารพี่ก็เป็นหม้ายหมดล่ะสิ อุตส่าห์ทำของโปรดไว้รอ” แม่ครัวเฉพาะกิจทำหน้างอน หยอกน้องสาวเล่น
“เดี๋ยวน้องกินต่อได้เลยค่ะ เมื่อกี้ไม่ค่อยอิ่ม มัวแต่คุยเพลิน ขอเอากระเป๋าไปเก็บแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าหน่อยนะคะ แล้วพี่ด้าทานยังเอ่ย”
จริง ๆ แล้ว เธออิ่มมาก อาหารของ
