"Can we start all over again?” Binigyan nya ako ng isang nakaka tunaw na titig na sanhi bumilis pa lalo ang pintig ng aking puso.
Sasagutin ko ba ang tanong nya saakin o iiwasan ko na lang sya?
Sa bawat minuto na lumilipas mas lalong hindi ako mapakali at nag simula nang manginig ang aking katawan dahil sa nangyari.
"A-Ahh ee" nilunok ko muna ang naka barang laway sa aking lalamunan. Tinignan ko ang mukha ni Xavier at seryoso syang naka tingin sakin, na animo’y hinihintay nya din ang magiging sagot ko. Bakit ba ganito kahirap sagutin ang tanong nya? “Uhm. K-Kailangan pala kitang lutuan ng almusal” nauutal kong sambit at mabilis akong umalis sa pag kakayakap nya at bakas sa mukha ng binata ang pag tataka.
Parang gusto kong pokpokin ang sarili ko, kong bakit yon ang sinagot ko sa binata
