ก๊อก ๆๆๆ
เสียงเคาะประตูรัว ๆ นั่นทำให้ดาราพราวสะดุ้งเฮือก หลุดจากภวังค์อันมืดดำที่ติดตามคุกคามทุกเมื่อเชื่อวัน ไม่เคยห่างหาย กลับมาสู่วันเวลา ณ ปัจจุบันอีกครั้ง
“ แป๊บนึงนะคะ ” เธอร้องบอก คงจะเป็นพนักงานในรีสอร์ทหรือไม่ก็กรินทร์ ผู้เป็นเจ้าบ่าว ที่ขึ้นมาดูความเรียบร้อยของเจ้าสาวว่าพร้อมสำหรับงานแต่งหรือยัง เพราะตอนนี้เหลือเพียงสิบห้านาทีก็จะได้ฤกษ์แล้ว
ทว่าเมื่อเธอปลดล็อคแล้วดันประตูออกไป ร่างสูงใหญ่ที่พรวดพราดเข้ามาด้านในก่อนปิดมันลงและกดล็อคเรียบร้อย หาใช่กรินทร์หรือพนักงานคนใดไม่
“ คุณศรุจ ! ” ดาราพราวเอ่ยเรียกชื่อเขาอย่างตกใจ อีกฝ่ายสืบเท้าเข้าหา เธอถอยหลังหนีอัตโนมัติ
“ สวัสดีครับ หนูดาวของพี่รุจ ” เขาเอ่ยทักทายด้วยรอยยิ้ม แต่เป็นรอยยิ้มอันตรายที่คนถูกยิ้มให้เสียวสันหลังวาบ
“ คะ.. คุณเข้ามาในห้องนี้ทำไมคะ ”
“ ทำไ
