"ต้องให้ผมทำยังไงครับ คุณหมอถึงจะหายโกรธ"
"พูดความจริงมาสิคะ ว่าคุณหายไปไหนมา" ดวงตาคู่สวยเงยหน้าขึ้นสบตากับเขา พร้อมทั้งเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง แค่เขาพูดความจริงมาเธอก็ใจอ่อนแล้ว
"....."
ไบรอันต์เงียบไปพักใหญ่ ก่อนจะคว้าร่างแบบบางของเธอเข้ามากอดไว้อีกครั้ง แต่กอดได้ไม่นานฮันน่าก็เริ่มดิ้นออกจากอ้อมกอดของเขาอีกครั้งอย่างไม่พอใจนัก ที่เขาเอาเงียบไม่ยอมพูดอะไร
"ปล่อยค่ะ ฉันจะได้ทำแผลให้" น้ำเสียงที่เคยอ่อนลงก่อนหน้านี้ กลับมาแข็งอีกครั้งเมื่อเขาไม่ยอมตอบคำถามในสิ่งที่เธออยากรู้
"คืนนั้นคนของผมถูกรอบทำร้ายนับร้อยคน ผมจึงต้องไป...ไปทั้งๆที่คุณยังหลับอยู่..." น้ำเสียงแข็งๆของเธอทำเขาแอบถอนหายใจพรืดใหญ่อย่างช่วยไม่ได้ ก่อนจะเริ่มเล่าอย่างใจเย็น ถ้าเธออยากรู้เขาก็จะไม่ปิดบังอะไร เธอจะรับในสิ่งที่เขาทำได้ไหม นั้นมันก็อีกเรื่อง...
ไบรอันต์เล่าเรื่องราวต่างๆ ที่เขาจำเป็นต้องทิ้งเธอไว้คนเด
