“เราสบายดี อยู่ที่นี่อากาศดีกว่ากรุงเทพฯ เยอะเลย เจ้านายก็ใจดีกับเรามากๆ ให้ที่พัก ให้อาหาร ให้ทุกอย่าง เรามีโอกาสเข้ามาเที่ยวในไร่ ไร่ชาสุขสวัสดิ์ เธอรู้จักหรือเปล่า ลองค้นเน็ตดูสิ สวยมากเลยนะ ดีไม่ดี ถ้าเจ้านายเลิกจ้างแล้ว เราอาจจะหางานทำแถวนี้ ไม่อยากกลับไปใช้ชีวิตเร่งรีบที่กรุงเทพฯ โอเค ขอบใจที่โทรมาถามไถ่นะ ไว้คุยกันใหม่ บ๊ายบายจ้ะ”
เพลินพิศออกมาชงกาแฟที่ห้องครัวด้านนอก พอดีกับเพื่อนสนิทสมัยมหาวิทยาลัยโทรมาถามข่าวจึงออกมาคุยสายนอกสำนักงาน คุยเพลินเกือบสิบนาที รีบกลับเข้ามาในสำนักงาน ก้มหน้าเดินผ่านพี่ๆ ที่ส่งรอยยิ้มและสายตาสอดรู้มาให้
ได้คุยกับเพื่อนสบายใจขึ้น จึงไม่ชงกาแฟของตัวเอง กลัวจะนอนไม่หลับ ชงมาแค่แก้วเดียวยกไปเสิร์ฟเจ้าของไร่ถึงโต๊ะทำงาน
“หนูเพลินคุยโทรศัพท์กับใคร ยิ้มคนเดียวนานสองนาน” ชาติพยัคฆ์กอดอกหน้าบึ้ง
“เพลินไม่ทราบว่าคุณเสือชอบดื่มกาแฟแบบไหน เพลินชงเข้ม ถ้าเข้มเก
